Lieve Joris (Marathon Interview)

Haar genre wordt wel non-fictie literatuur genoemd. In het marathoninterview van de VPRO, wordt de Vlaamse schrijfster Lieve Joris ondervraagt door Djoeke Veninga. Het gaat over haar familie, maar vooral over haar werk, over hoe het tot standkomt. In Congo, Mali, Ehtiopie en binnenkort misschien Vietnam, of andere plekken in Azie. Ik dacht bij mezelf dat je het ook culturele antropologie kunt noemen.

We krijgen een portret van een vrouw die van haar manier van werken een manier van leven heeft gemaakt. Het gaat nog nauwelijks over het schrijven of het publiceren van het boek. Het gaat over het verblijf in den vreemde. Over de contacten, de relaties die ontstaan, over de eenzaamheid en de opvang op de vele, vele logeeradressen. Ik wil geen details weggeven - er is zoveel en de luisteraar moet ze gewoon lekker zelf ontdekken.

Wat is er te leren? Lieve Joris lijkt een zoektocht te maken naar universele waarden en die lijken vooral op het micro-niveau naar buiten te komen. Hoe ze houdt van haar (echte) personages en hoe de mensen in het land dat ze bezoekt haar in hun armen sluiten. Maar ze maakt ook duidelijk wat het gezicht van post-kolonialisme is. Of beter gezegd, in meervoud, de vele gezichten ervan. Congo is niet zoals Uganda, niet zoals Rwanda, of Mali, of Ethiopie. En Afrika is niet zoals Azie. De ernstigste nog voortdurende schade lijkt zich in Afrika te bevinden, Congo vooral, maar als er al iemand moet opstaan om de schade te verhelpen, moeten dat toch de Afrikanen zelf zijn zo betoogt ze. Hoe ze dat moeten doen, is misschien niet van Europeanen of Amerikanen , maar eerder van Aziaten te leren. Laten de Afrikanen kijken naar Vietnam, naar China, is haar aanbeveling.

The Prosperity Show

I have never been a regular listener to The Prosperity Show. Joan Sotkin has made this podcast over the past two years, but recently decided she needed some respiration room, as she has two businesses in addition to attend to. Hence, she has suspended the podcast until further notice.

The subtitle of the podcast is: "Tips and Techniques for Improving Your Relationship with Money and Yourself." So if you thought, like me, that a show about prosperity would only be about money and consequently about investment tips and accounting techniques, you'll find that it is so much more than that. If not, completely different. Joan delivers practical advice as to how to deal with your money (like writing it down, placing it in the right savings accounts and how to deal with taxes), but mostly the show has a more psychological angle. As indeed the subtitle indicates: the show is intended to improve your relationship with money and consequently with yourself.

Still it is not entirely my cup of tea, but nevertheless she delivered some well spent listening hours. And therefore, even if the podcast is suspended, there are plenty of shows to be had from the archives and serve the appropriate listeners.

Points of view in fiction

Paula B of the Writing Show did some research on perspectives and narrators in fiction. The next thing is: she lectured about it in the Writing Show.

The best thing about this show is that it made a great impression upon me. Usually I get the fits from these analysis. It has an artificial smack when literature is dissected to the nerves; as if it ruins the magic. But somehow Paula pulled it off and even had me inspired.

Other than that, the podcast was a wee bit long and counts for the vulnerable one. The kind of the monologue. They are good for whatever you need, but tend to lull you when they are long and/or not on your major subject of interest. In other words. This is a valuable edition of the Writing Show for those who are into writing and need some tutoring on the perspectives, but probably less so, for those who are into the entertainment and check in for curiosity on the Writing Show podcast.

Freek de Jonge, Ischa Meijer, Cor Galis

Misschien heb ik een fout gemaakt. Het marathon interview van de VPRO deze zomer heeft genoeg interessante gasten en duurt bovendien 'slechts' 3 uur. Maar kan ik het helpen dat de VPRO in de podcast, ook de oude interviews aanlevert? Daarbij bevindt zich een oud stuk van 5 uur, waarin Ischa Meijer Freek de Jonge interviewt. Oh, de stem van Ischa en daarbij de aan- en afkondigingen van Cor Galis. God mag weten om welk jaar het gaat, maar de doden staan op uit hun graf.

En dan Freek. Toch een icoon van mijn generatie en mijn zuil. Nou ja zuil, mijn sociale segment: het linkse, seculiere, VPRO publiek. Het volk dat zich gaarne door De Jonge liet beledigen. Ik ben nu iets meer dan 3 uur op streek. Ischa en Cor maken me gek van nostalgie, maar Freek nog niet helemaal. Het is net televisie: wachten tot het leuk wordt. Er zijn kleine hoogtepuntjes, dat nog wel. Het feit dat er 5 uur beschikbaar is, maakt Ischa en Freek misschien zo laconiek dat er geen druk op de ketel is. Dat het niet OF spettert, OF uitgaat als een nachtkaars.

Genoeg om mee verder te kunnen, overigens. Impliciet zie ik Freek als calvinistische jongen in een semi-liberaal en seculier-links jasje; dat komt me bekend voor. De schuldgevoelens en ontwijkende attitude zijn er niet minder om. Ik lijk meer op hem dan ik toe wil geven bij deze deconfiture.

Writing for the web

The writing show had a long issue about writing for the web. The major part of it being an interview with Karen Anderson. She wrote for Apple once, and now she is an independent web writer.

It is a great interview and I recommend everybody to listen. At the end there is also a monologue by Jeff Derego - a guest of the Writing Show that has stirred much interest and is soon to be partaking in a panel discussion. If not being there in person, his idea about publishing will be discussed.

But now back to Anderson. Among so many things she mentions is that writing for the web is not a job that'll make you rich. If at all you can charge reasonable fees, you will certainly be helped by a CV that shows you have been employed by a corporate name of note before. In her case it is Apple, but it sure resounded with my experience in the field of careers. Having been employed by one of the major software players, has certainly allowed my standing as it is today. Sound advice reaching even farther than writing work as such.

SRR: The Dream interview method

In the latest Shrinkrapradio Dr. Dave interviews Gayle Delaney on her method for interpreting dreams. The method is very reminiscent of Bob Hoss's, in the sense that she also takes the dreamer as a starting point. The dream is taken to be metaphoric in all respects, but the key to understanding the metaphors is not to be found in general archetypal truths, but rather in the dreamer's deduction of its meaning.

In order to stimulate the dreamer to reconstruct these meanings, Delaney uses an interview method in which the occurrences of the dream are mirrored back to the dreamer. He then must explain and describe the images as accurately as possible and then these descriptions are fed back to him by the interviewer. Soon the description is tipped from dream to reality with the construction: 'Now is there something in your life that is like [insert accurate description from dream image].' As of that point the meaning of the dream unfolds itself.

To take the dream as a personal metaphor with a strictly personal key, seems to me, after all these interviews about dreams, rather self explanatory. Still it needs to be pointing out as the school of plastering the generic explanation (cats are sensuality, sea is death and the such) remain to be strong. While we are making the comparison between for instance Hoss and Delaney, my preference goes to her. Also a less intrusive method and also a much more pleasant podcast interview.