Sunday, May 27, 2007

Martin Simek en het ongrijpbare -- podcast

12 januari 2007. In de Volkskrant, Trouw en NRC staat een advertentie:
Vrouwen én mannen,…wordt WAKKER! Voortplanting dient het ecosysteem van mens, plant en dier en is gebaseerd op het recht van de sterkste (genen!). Door godsdiensten ondergeschikt gemaakt aan de man, is de man aan het copuleren gegaan óók als de vrouw niet wilde. Gebrek aan zelfbeheersing en ‘vermorsing’ verzwakken de kracht van het zaad en beïnvloeden overdracht van genen. Gevolg: degeneratie van de soort. Vanwege eeuwenlange voorkeur voor een zoon geldt dat vooral de man. De man verloor zijn intuïtie, de op het eco-systeem gerichte intelligentie, en maakte er een zooitje van. Herstel is nog mogelijk: door een mondiale geboortestop. De intuïtie, de eco-intelligentie, komt dan vanzelf wel weer terug.

De advertentie is geplaatst door kunstenares Guus te Riele. De RVU kan het niet beter interpreteren dan als: een oproep tot een geboortestop.

20 mei 2007. Aan Martin Simek de op voorhand enorme taak deze vrouw te interviewen en de ongrijpbare tekst uit de krant in een perspectief te krijgen. Aan het einde van de moeizame uitzending waarin Simek er nauwelijks in geslaagd is om uit Guus iets concreets te trekken, zelfs niet een bevestiging dat zij oproept tot een geboortestop. Guus lijkt er niet in geslaagd te zijn haar inzicht erlangs te krijgen en dan gaat de microfoon open voor haar laatste woorden. Haar kans om zich tot de luisteraars te richten en dan luiden haar woorden:
Luisteraars, het enige dat ik van jullie vraag is vertrouwen te hebben in de toekomst. Net als ik dat heb gehad, ondanks de strijd die ik heb moeten leveren.


Wat moet je daar nou mee?

Er is een serieus probleem met persoonlijke ervaringen. Hoe moeilijk het ook is om Guus te Riele te volgen, je krijgt wel de stellige indruk dat ze heel oprecht is. Het is ook wel duidelijk dat haar persoonlijke ervaringen geresulteerd hebben in een voor haar diep en integer inzicht. Dat is fijn voor haar, maar als ze dat inzicht niet kan vertalen in algemeen geaccepteerde termen en in conventioneel coherente uitspraken, wat blijft er dan over, behalve een solipsistische, esoterische brij?
Alle lof voor de RVU en Martin Simek in hun poging om Guus te laten uitleggen. Alle lof voor Guus' moedige pogingen om dat ook te doen. Maar, als na bijna een uur gesprek, er niet meer staat dan: 'heb vertrouwen in de toekomst' na zo'n alarmerende oproep en zoveel gestrande uitleggingen, dan rest de conclusie dat mevrouw Te Riele op een eiland woont en haar inzichten in eenmaligheid verstikken. Uniek, eenzaam, geisoleerd. Moet dat gelden voor al onze diepste inzichten, zoals ze voortkomen uit een levenlang ervaren?

No comments: