Connie heeft een prachtige slotopmerking over de literatuur: De literatuur is een poging zin te geven, terwijl je weet dat het zinloos is. Het is een volstrekt zinloze daad. Verhalen vertellen is een poging om de gruwelijkheid van de dood (het leven?) teniet te doen, om de toevallige dood zin te verlenen. En dat blijft een zinloze activiteit."Ik wil niet verklappen hoe het zover komt. Het interview belicht niet alleen de literatuur, maar ook de biografie van Palmen. Ze wikt en weegt haar woorden, lijkt meestentijds heel voorzichtig en kan dan opeens uithalen naar slechte schrijvers en slechte denkers. naar mijn mening positioneert ze zichzelf ook heel duidelijk. Zij is de schrijfster van de ideeenromans. Van de epiek, van de fantasie en zelfs van intuitie moet ze niets hebben.
