Berkeley's History 5, that covers European History from the Renaissance until today, has a different professor each semester. Though the material covered is the same each time, naturally, each professor brings her own emphasis to the course. Now that the latest course has ended, especially by the end, we can compare the perspectives on Europe and most notably the differences.
The previous course, if I recall correctly, by Professor Anderson ended with a bit of a downturn. Or at least, it ended with the feeling of true end. Europe's glory started with the Renaissance and right now we witness its secession of power, of influence, of importance. Anderson noted in addition to the reduced military power of Europe, its receding population and sort of hinted that this might well be the end of Europe, at least the Europe as we know it.
This semester History 5 by Professor Carla Hesse ended completely differently. Hesse ended with an admiration of Europe I have seldom experienced, not even among Europeans themselves. Hesse's take on the EU is that of an impressive upturn. She painted the picture of a continent that has retrieved its unity it had in the Middle Ages and thus has overcome all the adverse circumstances that have followed us during the course. Europe, it suddenly seems, stands on the threshold of a whole new era, a whole new flourishing with renewed vitality. It is all in the eye of the beholder. A very fascinating conclusion though.
More on History 5:
Industrialization (Carla Hesse),
History 5 by Carla Hesse,
History 5 by Margaret Anderson,
History 5 by Thomas Laqueur.
Friday, December 12, 2008
Hoor! Geschiedenis - historische podcast recensie
Het was Tom Tacken van de podcasts Veertien Achttien en Sterke Geschiedenis die mij deze podcast tip toestuurde. Een nieuwe Nederlandse geschiedenispodcast die maar liefst elke werkdag publiceert en zich in rap tempo mag verheugen in de belangstelling van een relatief groot publiek: Hoor! Geschiedenis.
De journalist Feico Houweling heeft de week van de geschiedenis aangegrepen om deze serie te starten. In korte, dagelijkse uitzendingen loopt hij chronologisch door de geschiedenis. Hij vertelt de geschiedenis van Nederland en gaat daarbij terug tot de vroegste culturele en politieke wortels. Dat betekende een begin bij de Romeinen, het vroege Christendom en bi jde Germaanse volkeren en hun culturele en religieuze overlevering. Van daar ging het naar de vroege middeleeuwen en zitten we bij de 59e aflevering nog altijd in de Investituurstrijd. Als Houweling het jaar 2000 wil bereiken heeft hij nog een leven lang podcasten voor de boeg.
Houweling is voelbaar een ervaren verteller. Zelfs al zijn de podcasts ultrakort (vijf minuten is zo weinig, dat heb ik nog niemand zo effectief zien doen behalve Engines of our Ingenuity), het is een formaat waarmee hij uitstekend uit de voeten kan. Het is precies genoeg om één punt heel duidelijk te maken. En bij de volgende podcast gaat hij verder waar hij gebleven is, zodat ook het grotere verband en de chronologie en de elementaire feiten allemaal op ordentelijke wijze aan de orde komen. Houweling krijgt dit voor elkaar met een zeer kalme, haast bestudeerde spreekstijl. Zijn intonatie, woordkeus, ja de stijl als geheel, doet mij nog het meest denken aan de spreekstijl van lieve, oude schoolmeesters, of radiosprekers bij de EO. Dat pakt echter niet paternalistisch of dominee-achtig uit, integendeel, het levert een sobere en buitengewoon heldere vertelling op. Of Houweling daadwerkelijk in een traditionele, protestants-christelijke signatuur thuishoort is niet merkbaar, maar zal ook pas veel nadrukkelijker op de proef gesteld worden wanneer we bij de Reformatie belanden.
De journalist Feico Houweling heeft de week van de geschiedenis aangegrepen om deze serie te starten. In korte, dagelijkse uitzendingen loopt hij chronologisch door de geschiedenis. Hij vertelt de geschiedenis van Nederland en gaat daarbij terug tot de vroegste culturele en politieke wortels. Dat betekende een begin bij de Romeinen, het vroege Christendom en bi jde Germaanse volkeren en hun culturele en religieuze overlevering. Van daar ging het naar de vroege middeleeuwen en zitten we bij de 59e aflevering nog altijd in de Investituurstrijd. Als Houweling het jaar 2000 wil bereiken heeft hij nog een leven lang podcasten voor de boeg.
Houweling is voelbaar een ervaren verteller. Zelfs al zijn de podcasts ultrakort (vijf minuten is zo weinig, dat heb ik nog niemand zo effectief zien doen behalve Engines of our Ingenuity), het is een formaat waarmee hij uitstekend uit de voeten kan. Het is precies genoeg om één punt heel duidelijk te maken. En bij de volgende podcast gaat hij verder waar hij gebleven is, zodat ook het grotere verband en de chronologie en de elementaire feiten allemaal op ordentelijke wijze aan de orde komen. Houweling krijgt dit voor elkaar met een zeer kalme, haast bestudeerde spreekstijl. Zijn intonatie, woordkeus, ja de stijl als geheel, doet mij nog het meest denken aan de spreekstijl van lieve, oude schoolmeesters, of radiosprekers bij de EO. Dat pakt echter niet paternalistisch of dominee-achtig uit, integendeel, het levert een sobere en buitengewoon heldere vertelling op. Of Houweling daadwerkelijk in een traditionele, protestants-christelijke signatuur thuishoort is niet merkbaar, maar zal ook pas veel nadrukkelijker op de proef gesteld worden wanneer we bij de Reformatie belanden.
Subscribe to:
Posts (Atom)