The humane working place - SRR podcast review

I used to listen to every chapter of Shrink Rap Radio, but this podcast publishes at least weekly and I manage to squeeze in only a monthly listen. The backlog grows larger and large and as a consequence, the episode I have picked up to review today, stems from a long time ago: #151 - Relationships in The Workplace (May 2nd, 2008)

Dr. David van Nuys interviews Bob Murray and Alicia Fortinberry about their work with corporations dealing with good relations at the workplace. The title was originally misinterpreted by me; I thought they would speak about people getting privately involved with one another at the workplace. I was expecting issues of abuse of power and mixed interests, but the issue was much more general: all relationships in the working place. That is, the professional relationships and as a consequence how to make and keep them good. In my own words I'd say, Murray and Fortinberry help companies build a healthy working environment.

They are hired by all sorts of companies, including such consulting giants as PWC. What they seem to propagate sounds like the basis for a truly humane atmosphere at work. What surprises me a bit, is how clear they see the working place easily slides into a nasty jungle of kicking down and kissing up, of office politics and divide and conquer management. I have experienced this myself in a couple of working environments and I hear most of my acquaintances complain about it. So what is happening here? Are we all naggers, or do so few companies really listen to the likes of Murray and Fortinberry and implement what they teach?

As usual a great and interesting podcast by Dr. Dave. Check out his site, there are hundreds of splendid others to be found.

More Shrink Rap Radio
Nirvana and the Brain,
Psychoanalysis - Shrink Rap radio review,
Conscious Living,
The Happiness Hypothesis,
Sign language for babies.

Alexander Samsonov - veertien achttien recensie

In zijn serie Veertien Achttien besteedt Tom Tacken ook aandacht aan het oostfront. Je bent geneigd vooral aan het westelijk front te denken, met de spreekwoordelijke loopgraven. Daarbij komt dan hooguit nog Gallipoli ter sprake, maar dan heb je het zo ongeveer gehad. De Russen worden vaak slechts genoemd aan het begin, wanneer ze - eerder en sneller dan het Von Schlieffen Plan berekend had - zich mobiliseerden, waardoor de oorlog sneller begint. Dan is het een tijd stil en komen de Russen pas weer op het toneel met de vrede van Brest-Litovsk, waarmee ze de oorlog vroegtijdig verlaten, waardoor die weer langer doordrijft in het westen.

Wat er allemaal gebeurde aan het oostfront blijft in zo'n constellatie nogal summier en je gaat al gauw denken dat de Duitsers het redelijk makkelijk hadden daar. En de Dubbelmonarchie? En de Ottomanen? Je moet het me niet vragen. Wat ik helemaal niet verwacht had, was dat de Duitsers in het begin bijna het onderspit delfden en snel meer troepen naar het Oosten moesten zenden. En dat daar de regie werd gevoerd door Von Hindenburg en een carriere werd begonnen door Ludendorf.

Het komt allemaal aan de orde in de laatste aflevering bij Tom Tacken als hij stil staat bij de Russische generaal Samsonov. De tragiek van Samsonov is dat zijn voordeel teniet wordt gedaan door een slechte samenwerking met een andere generaal (Rennenkampf). Een herhaling van de voorgaande oorlog, de desastreus verlopen confrontatie met Japan. En zo verspelen de Russen een kans op snel succes en weten de Duitsers het tij te keren. Al levert het ze niet meer dan een spagaat op waarin ze de snelle overwinning ook niet meer kunnen halen en terechtkomen in de stellingenoorlog waar ze niet op berekend waren.

Ook van Tom Tacken:
Dicke Bertha; Bertha Krupp,
Veertien Achttien - recensie,
Sterke Geschiedenis.