Patrick Hunt on Hannibal (and more)

I have already reviewed a singular lecture Patrick Hunt gave on Hannibal's journey across the Alps. I have had some feedback from Stanford, boiling down to a rejection of my criticism how difficult it is to find their audio content. Too bad for them. By now I have found they are not the only one. More universities have given a monopoly to iTunes U and I fail to see how you could get those podcasts through other channels than iTunes.

Stanford makes it worse by not syndicating the content. If only one could extract the RSS url, one could bypass the iTunes bother and subscribe wherever one wants. Again, this is too bad for Stanford, but it is also too bad for the listeners and for exceptionally outstanding lecturers such as Tom Sheehan and the already mentioned Patrick Hunt. His Hannibal lecture was a true jewel and it turns out that Stanford has begun publishing a series where Hunt delves into his analysis in seven or more lectures of 90 minutes. EDIT: this situation has changed. Stanford has now syndicated its audio.

When I wrote about the singular lecture, I forwarded the link to Hunt and he replied by having me send his book: Ten discoveries that rewrote history. Yesterday I received that book (after my 95 year old neighbor had been hogging it for god knows how long). Soon I will write about that. Thank you very much Patrick.

Buitenlandcorrespondent - De Ochtenden

Een gesprek met NRC-correspondent Oscar Garschagen, die deze week zijn standplaats Tel-Aviv verruilde voor Shanghai. Hoe kijkt hij - na vier jaar verslaggeving vanuit Israël - aan tegen het Israelisch-Palestijnse conflict en wat wacht hem in China? Garschagen reageert ook op de stelling van een van zijn voorgangers, Joris Luyendijk, dat het voor een correspondent in het Midden-Oosten door propaganda-machinaties praktisch onmogelijk is te berichten wat er echt gaande is. Luyendijk won eerder deze maand de NS Publieksprijs met zijn boek Het zijn net mensen.

Dit is een reminder voor mij om het boek van Luyendijk, dat nog steeds op mijn nachtkastje ligt, verder te lezen. Ik had het wat wrevelig terzijde gelegd, omdat ik zijn analyse te simpel vond. Hij heeft wel gelijk dat de berichtgeving aan alle kanten door de partijen gemanipuleerd wordt en dat datgene wat je kunt laten zien, meteen een stellingname suggereert door de manier waarop je het laat zien en wat je niet laat zien. Maar de wijze waarop de perceptie plaatsvindt, lijkt mij toch iets gecompliceerder dan Joris veronderstelt - vond ik.

Garschagen gaat ook niet in het geheel van Luyendijk mee. "Je kan toch wel verslag doen van wat je zelf gezien hebt." Al voegt hij er ironisch aan toe dat hij ooit een aanslag zag gebeuren, maar er niet over kon beginnen te berichten, totdat de telexen van de grote persbureaus erover begonnen.

Nicknames for Word Nerds

The 94th edition of The Word Nerds is not just about nicknames. Howard and Dave Shepherd begin with discussing mascots and only then the nicknames begin.

What I learned this edition is where nickname comes from. The original word is 'ekename'. Then 'an ekename' evolved into 'a nickname' - note the n moving from the article to the noun. On a side note, it is also explained what is the difference between a nickname and a moniker. The Word Nerds claim that a nickname may be given, but a moniker is a chosen alias. And I was thinking it may have something to do with monks...

The rude word of the week is not one word. It is a round of confessions by Howard and Dave and an invitation to the listeners to chip in and relate what was your worst nickname. I personally had a load of nicknames. Especially my sister had a knack for driving me up the wall with her inventions, but the nasty one that stuck for a long time was Panne. Just my luck.