"Wanneer wist je dat je niet meer zou kunnen lopen," vraagt Simek aan Marc en in het antwoord zit vervlochten dat eigenlijk voor artsen en naasten al heel snel duidelijk was dat dat het geval was. Marc echter klampte zich aan een theoretische mogelijkheid vast en accepteerde pas jaren later dat hij niet meer zou kunnen lopen. Echt lopen, bedoelt hij dan, niet het wekelijkse oefenen met tredmolen en looprek, niet de honderd passen die hij er net uitkrijgt. Hij heeft een boek geschreven hoe je op je dertigste je verzoent met een handicap.Simek ziet er als gebruikelijk een sportmetafoor in en er is een anecdote die hem op zijn wenken bedient. Marcs geschreven weergave van zijn gevecht om te revalideren begon met een blog, waar hij ooit een mail op kreeg van een jongen die revalideerde van kanker en die zo graag weer wou gaan sporten en die schreef dat Marcs relaas hem stimuleerde om door te gaan. Marc had hem geschreven: 'Je vindt wel weer ergens een wedstrijd om te winnen.' Die wedstrijd was de tien kilometer zwemmen op de Olympische Spelen en de kampioen was de van leukemie herstelde Maarten van der Weijden. Maar wat mijn vooral is opgevallen (aan Van der Weijden ook trouwens) is dat Marc zo'n ontzettend gewone jongen van 30 is, als je even niet oplet tijdens het gesprek dan kan het net zo goed over meer banale pijntjes en tegenvallers in het leven gaan. De toon is niet anders en het resultaat is niet anders. En dat vond ik eigenlijk nog wel het meest inspirerend.
Tekening: Anone (ps. van Martin Simek) - rvu.nl
Meer Simek 's Nachts op dit blog:
Marjan Berk en Johnny Kraaykamp jr.,
Brigitte Kaandorp,
Heleen Mees, Maarten van Roozendaal,
Barbara van Beukering, Gert Dumbar,
Jaap van der Zwan.
EN: Simek in Marathon Interview
EN: Simek in gesprek met de vader van Marc, Maurice de Hond
