Carola van Alphen bij Simek 's Nachts

Carola van Alphen is niet schizofreen, zo leren we bij Simek 's Nachts, ze lijdt aan schizofrenie. Je bent ook niet een gebroken been, je hebt een gebroken been. Ze vertelt hoe het is om te leven met de stemmen in haar hoofd, hoe ze eraan gekomen is en hoe ze met behulp van medicijnen en begeleid wonen leeft. En een vriend heeft. En een boek geschreven heeft.

Niet alle stemmen die ze hoort zijn lelijk of naar, sommige zijn ook lief. Toen ze voor het eerst last kreeg van schizofrenie, wilde ze van die lieve stemmen geen afstand doen. Over wat er gebeurde dat aanleiding was voor die eerste psychose, wil ze liever niet praten. Martin Simek, die normal heel delicaat is, wil de details toch horen en dringt op brute wijze aan, zodat Carola haast stilvalt. En vervolgens hij ook, bijna. Rekende hij erop dat hij dat verhaal wel te horen zou krijgen? Of was hij zijn concentratie helemaal kwijt?

Het duurt even voordat het gesprek weer op de rails staat, maar dan is het weer een ouderwetse, geslaagde Simek 's Nachts. Een van de regels met betrekking tot de omgang met schizofrenie patienten is volgens Carola: Je mag geen druk zetten. 'Dat deed je toch, toen je naar de eerste psychose vroeg.' Zo komt de uitglijder terug en Simek is groot genoeg om zijn fout te erkennen.

Ooit interviewde hij Rita Verdonk en ging op dezelfde manier onderuit, maar nog veel erger. Maar Rita Verdonk is geen schizofrenie patiente, naar ik meen, dus die mag je wel pushen. En toen Simek groot genoeg was, om ook toen zijn fout toe te geven, had mevrouw Verdonk hetzelfde mogen doen. Want dat Carola van Alphen niet over haar trauma wil praten kan ik billijken, maar waarom zou een politica in een interviewprogramma waar ze uit vrije wil komt, ontwijkend mogen zijn? De hele uitzending met Verdonk is even tenenkrommend als dat ene moment met Carola van Alphen. De RVU heeft hem dan ook van haar site en uit de podcast feed gehaald. Maar ik bewaar die mp3 als een kleine getuige.