Weer een goed interview uit de archieven van VPRO's Marathon Interview. In het jaar 1989 sprak Ronald van den Boogaard met PvdA kamerlid Ina Muller-van Ast. Doorgaans moet ik niets hebben van interviews met politici. Ik heb daarover al twee keer geklaagd in verband met Niko Koffeman. Politici zijn zo druk met hun imago en zo akelig goed bewust van hoe ze overkomen, dat alles wat er in een interview gebeurd te gepolijst, te bestudeerd, te geregisseerd eruitkomt. En als het niet het zelfbewust ego is dat de boel in de hand houdt, dan is het wel de partijdiscipline of de hete adem van de opiniepeilers en de grootste gemene deler van de kiezers, ingebeeld of niet.Het contrast met Ina Muller kon niet groter zijn. Ik herinner me geen andere politici van haar kaliber en ik maak me geen illusies dat in de moderne, meer dan ooit door media gelikte tijd nog een politica als zij kan opstaan. Luister naar het interview en je snapt wat ik bedoel. Ze zegt waar het op staat. Ze staat voor haar principes en is zelfs transparant, wanneer Ronald haar dwingt te laten zien waar ze in onderhandelingen wil toegeven.
Nog mooier wordt het wanneer de emoties gaan meespelen. Wanneer ze volschiet als ze over Joop den Uyl vertelt. Uit haar slof schiet over Lubbers en Ruding. Ja zelfs de kiezer wordt niet gespaard. Waar zal je dat ooit zien? Een politicus die de kiezer aanpakt? Eigen schuld, moet je maar nadenken bij het stemmen. Ik heb geen nostalgie naar die tijd, zeker niet als je haar over de zaken hoort praten die eind jaren tachtig speelden, maar het is wel jammer dat het het interview zo gedateerd maakt. En het type van Muller des te meer. Of sterker nog: niet van deze wereld, want ook toen week ze af.
No comments:
Post a Comment