Misschien heb ik een fout gemaakt. Het marathon interview van de VPRO deze zomer heeft genoeg interessante gasten en duurt bovendien 'slechts' 3 uur. Maar kan ik het helpen dat de VPRO in de podcast, ook de oude interviews aanlevert? Daarbij bevindt zich een oud stuk van 5 uur, waarin Ischa Meijer Freek de Jonge interviewt. Oh, de stem van Ischa en daarbij de aan- en afkondigingen van Cor Galis. God mag weten om welk jaar het gaat, maar de doden staan op uit hun graf.En dan Freek. Toch een icoon van mijn generatie en mijn zuil. Nou ja zuil, mijn sociale segment: het linkse, seculiere, VPRO publiek. Het volk dat zich gaarne door De Jonge liet beledigen. Ik ben nu iets meer dan 3 uur op streek. Ischa en Cor maken me gek van nostalgie, maar Freek nog niet helemaal. Het is net televisie: wachten tot het leuk wordt. Er zijn kleine hoogtepuntjes, dat nog wel. Het feit dat er 5 uur beschikbaar is, maakt Ischa en Freek misschien zo laconiek dat er geen druk op de ketel is. Dat het niet OF spettert, OF uitgaat als een nachtkaars.
Genoeg om mee verder te kunnen, overigens. Impliciet zie ik Freek als calvinistische jongen in een semi-liberaal en seculier-links jasje; dat komt me bekend voor. De schuldgevoelens en ontwijkende attitude zijn er niet minder om. Ik lijk meer op hem dan ik toe wil geven bij deze deconfiture.
No comments:
Post a Comment