Jan Blokker - Marathon Interview

In zekere zin wekt het fenomeen marathon interview op zichzelf al verwachtingen. Zeker het oude formaat van vijf uur, geeft mij het idee dat het ondenkbaar is dat er geen onverwachte zaken naar boven komen. Toch blijkt nogal eens dat de gesprekken ook gewoon vijf uur lang 'gewoon' kunnen blijven. Dan is het gewoon - nou ja gewoon - een diepte-interview zonder baanbrekende onthullingen of diepgaande conclusies. En dan kan het nog altijd heel goed zijn, mits de persoon interessant is. En voor zover het de oude interviews betreft: dat het niet teveel verjaard is wat er aan de orde komt.

Het interview van Chris Kijne met Jan Blokker uit 1990 valt in deze categorie. Het is niet verjaard, het is een compleet diepte-interview (dat kan je aan Kijne wel overlaten), maar het graaft niet geweldig diep en het bevat geen schokkende onthullingen. De VPRO zelf duwt uitspraken over Maij-Weggen en over het Riagg naar voren, maar zo schokkend vond ik dat niet. Of als het dat al was, dan is juist dat verjaard. Wat wel zo leuk is, zijn de gewone dingen die Blokker vertelt, over zijn jeugd, de oorlog, en de media wereld (krant, film en omroep).

Kijne dwingt Blokker echter niet tot kleurbekennen of het zoeken naar antwoorden. Blokker kan rustig vertellen en doet dat op zelfverzekerde toon. Je moet Blokker interessant vinden en de wereld waarin hij zich bewogen heeft. Je moet hem niet te goed kennen, anders zit er, denk ik, geen nieuws in. Mij bekoorde vooral het begin, de jeugd. Middelbare school in de oorlog. Daarna glijdt het af. Daarna vond ik het te makkelijk voor Blokker. Alsof je een politicus hoort. Kijne laat hem lekker zeggen wat hij te zeggen heeft en al was Blokker geen politicus, hij was wel een bestuurder en een publieke opiniemaker en dus iemand die zich afdoende bewust is van zijn image en daar wel een verhaal voor klaar heeft. Waarom moet wij het verhaal horen dat klaar is? Liever hoor ik dat wat onaf is. Dat heb ik niet gehoord. Verder was het wel aardig.

Meer Marathon Interviews:
Martin Simek,
Abram de Swaan,
Jan Vrijman,
Maarten van Rossem,
Louis Th. Lehmann.