In de jaren twintig en dertig komt het socialistisch experiment pas goed op de rails. OVT, neemt het jaar 1933 bij de kop en buigt zich over het fenomeen van de fellow travelers. Je zou voor fellow travelers ook een ander jaar kunnen nemen en voor 1933 ook wel een ander onderwerp, maar desalniettemin een buitengewoon interessante excursie.
De lotgevallen van een paar Nederlandse Communisten en Fellow Travelers die in de Sovjetunie aan de slag komen, worden besproken. Helaas loopt het slecht met ze af. Voor de Stalinistische paranoia blijken ze uitermate kwetsbaar. Wanneer ze opgepakt worden, menen ze dat het om een misverstand gaat. Ze verwachten snel weer vrij te komen, maar vinden zichzelf terug in Siberie en in een vroege dood.
Toch begint het vermoeden dat het systeem niet helemaal edel en heilzaam is, wel te rijzen. Van de Nederlandse fellow traveler (of was hij een communist?) George Fles wordt een uitspraak aangehaald die is teruggevonden in de verhoren van de NKVD. Hij ziet de feilen van het regime in de beeldende kunst die ze bevordert. Voor hem is het allemaal onverteerbaar slecht; de schilderijen mogen vernietigd worden en de schilders moeten maar iets anders gaan doen. 'Ik heb een schilderij met Stalin gezien dat ze in een kerk mogen hangen met het onderschrift: Jezus Christus en de kinderen.'
Eerdere besprekingen van OVT in dit blog:
1917 - Het oostfront,
1917 - Russische Revoluties,
1922 - Walther Rathenau,
1925 - Mussolini,
1929 - Goldene Zwanziger.
No comments:
Post a Comment