OVT neemt ons weer een jaartje verder in Europa's reis door de geplaagde 20e eeuw. Het station was gisteren 1929 en tussen de demonen van de eerste en de tweede wereldoorlog, doen we een poging om vrolijk te zijn. In de podcast wordt gekeken naar Berlijn en Parijs en geprobeerd om het optimisme van de jaren twintig te voelen.
Hoewel gast Philip Freriks zijn best doet om Parijs op te stoten in de vaart der volkeren, kan de luisteraar zich niet aan de indruk onttrekken dat de echte metropool en daarmee de echte representant van het optimisme van de jaren twintig Berlijn is. De Goldene Zwanziger noemen de Duitsers deze tijd en gast Helmut Hetzel preciseert het tot de tijd van 1924-1929. Berlijn had 5000 bioscopen, talloze nachtclubs en bruiste de pan uit op de manier van New York en New York op de manier van Berlijn.
De vraag waarmee begonnen wordt en die op de valreep alleen door Helmut Hetzel van een kort antwoord wordt voorzien is of dat optimisme, dat Lebensgefühl zoals hij het noemt, nu ook gerechtvaardigd was. Of was het dansen op de vulkaan? Want er was ellende, er was een kwetsbare economie en een onstabiele politieke situatie. Helmut beschuldigt de beurskrach van 1929 - als die er niet was geweest...
Eerdere besprekingen van OVT in dit blog:
1916 - Het neutrale Nederland,
1917 - Het oostfront,
1917 - Russische Revoluties,
1922 - Walther Rathenau,
1925 - Mussolini.
No comments:
Post a Comment