Franz Hipper - veertien achttien recensie

Ik heb al meerdere malen verwoord hoe de grote kracht van de podcast Veertien Achttien ligt in de narratieve kracht. Presentator Tom Tacken weet van elke aflevering een mooi afgerond verhaal te maken. Niet alleen staat dat garant voor de onderhoudendheid van de podcast, het versterkt de geschiedenis in twee opzichten. Het ene is dat meteen goed verhaal de feiten beter blijven hangen.

Het tweede opzicht waarin een goed verhaal de geschiedenis versterkt is dat het je opmerkzaam maakt op bepaalde patronen. Het kan goede, nieuwe vragen oproepen, of nieuwe perspectieven voelbaar maken. Zo ook in het relaas van afgelopen week over de Duitse marine-officier Franz Hipper. Wat altijd domineert in verhalen over de oorlog is hoe slecht de machten voorbereid waren. Het verhaal van Hipper laat zien dat de Duitse Marine echter, door en door modern was en wel goed voorbereid.

Dat is een nieuw perspectief dat verklaring kan bieden voor aspecten van de zee-oorlog. Het kan ook wellicht verklaren waarom de zee-oorlog zo miniem was, zo gespeend van de bloederige herhaling die de landoorlog kenmerkte. Het roept ook nieuwe vragen op, waarom kon die moderniteit in de marine niet doorsijpelen naar het leger en naar de politiek? Bestond die moderniteit ook bij de Engelse Marine, ook voor wat betreft de grotere meritocratie (en minder aristocratie)? Kan die moderniteit ook de muiterij verklaren die het Hipper eind 1918 onmogelijk maakt om een slotoffensief op zee te ontketenen?

Meer Veertien Achttien:
Enver Pasha,
Veertien Achttien premium,
Hindenburg,
Oskar Potiorek,
Kato Takaaki.