Martin Simek - Marathon Interview

Hier is een marathon interview waar ik heel lang op heb zitten wachten totdat hij eindelijk in de feed zou komen. In 1991 sprak Djoeke Veninga met Martin Simek. Daarmee zit Simek aan de andere kant, die van de geinterviewde, want als interviewer ken ik hem al zo lang van de podcast Simek 's Nachts, wat de allereerste podcast is waar ik ooit mee begon. (label: Simek)

Martin Simek in 1991, de 43 jarige, is merkbaar jonger dan de man op leeftijd die interviewt bij de RVU. En met je kennis van de podcast Simek 's Nachts in het achterhoofd weet je dat deze ongebonden man, uiteindelijk toch zal trouwen en kinderen krijgen. Dus als hij beweert dat hij zich kan binden, al heeft hij het nooit langer dan 5 jaar gedaan, dan voel je de scepsis bij Veninga en weet je als luisteraar dat het waar is wat Simek zegt.

Gelukkig laat Simek zich niet teveel afleiden door Veninga, want ik weet niet of ze hem wel zo sympathiek vond. Het schaadt enigszins haar kracht als interviewer, maar Simek gaat lekker zijn eigen gang. En dus krijg je in iets meer geuren en kleuren te horen wat er in kleine brokjes al uit hem gekomen is in zijn eigen podcast. En je kan iets langer meevaren op zijn gevoelsmatige stijl. En dan kan je ontdekken dat hij wel degelijk altijd naar een pointe gaat. Ook al laat hij zich ogenschijnlijk door zijn eigen gedachtes weer wel afleiden.

Halverwege is er de emotie, als Martin over het heeft over het afscheid van zijn vader - 1968 in de trein, 1981 aan het sterfbed. Aan het eind komt er plotseling ook wrevel. Veninga verklaart dat Simek uitgesproken reacties oproept; of de mensen houden van hem, of ze moeten hem niet. Vervolgens geeft ze citaten die overwegend negatief, en nogal klein zijn. Simek laat zich niet verleiden tot al te zeer tegensputteren, al gebruikt hij zijn eigen typische jargon om terug te slaan (dit verveelt me). Uiteindelijk begint hij abrupt uit eigen werk te citeren. En daarmee is het interview afgelopen.

Het grote verschil tussen Simek zoals ik hem van de podcast ken en dit interview is dat hij hier veel meer woede ten opzichte van Nederland, Nederlanders en de Nederlandse cultuur heeft. De latere Simek is milder.

Meer Marathon Interviews:
Abram de Swaan,
Jan Vrijman,
Maarten van Rossem,
Louis Th. Lehmann,
Marita Mathijsen.

Meer Simek 's Nachts op dit blog:
Marjan Berk en Johnny Kraaykamp jr.,
Brigitte Kaandorp,
Heleen Mees, Maarten van Roozendaal,
Barbara van Beukering, Gert Dumbar,
Jaap van der Zwan.

The humane working place - SRR podcast review

I used to listen to every chapter of Shrink Rap Radio, but this podcast publishes at least weekly and I manage to squeeze in only a monthly listen. The backlog grows larger and large and as a consequence, the episode I have picked up to review today, stems from a long time ago: #151 - Relationships in The Workplace (May 2nd, 2008)

Dr. David van Nuys interviews Bob Murray and Alicia Fortinberry about their work with corporations dealing with good relations at the workplace. The title was originally misinterpreted by me; I thought they would speak about people getting privately involved with one another at the workplace. I was expecting issues of abuse of power and mixed interests, but the issue was much more general: all relationships in the working place. That is, the professional relationships and as a consequence how to make and keep them good. In my own words I'd say, Murray and Fortinberry help companies build a healthy working environment.

They are hired by all sorts of companies, including such consulting giants as PWC. What they seem to propagate sounds like the basis for a truly humane atmosphere at work. What surprises me a bit, is how clear they see the working place easily slides into a nasty jungle of kicking down and kissing up, of office politics and divide and conquer management. I have experienced this myself in a couple of working environments and I hear most of my acquaintances complain about it. So what is happening here? Are we all naggers, or do so few companies really listen to the likes of Murray and Fortinberry and implement what they teach?

As usual a great and interesting podcast by Dr. Dave. Check out his site, there are hundreds of splendid others to be found.

More Shrink Rap Radio
Nirvana and the Brain,
Psychoanalysis - Shrink Rap radio review,
Conscious Living,
The Happiness Hypothesis,
Sign language for babies.

Alexander Samsonov - veertien achttien recensie

In zijn serie Veertien Achttien besteedt Tom Tacken ook aandacht aan het oostfront. Je bent geneigd vooral aan het westelijk front te denken, met de spreekwoordelijke loopgraven. Daarbij komt dan hooguit nog Gallipoli ter sprake, maar dan heb je het zo ongeveer gehad. De Russen worden vaak slechts genoemd aan het begin, wanneer ze - eerder en sneller dan het Von Schlieffen Plan berekend had - zich mobiliseerden, waardoor de oorlog sneller begint. Dan is het een tijd stil en komen de Russen pas weer op het toneel met de vrede van Brest-Litovsk, waarmee ze de oorlog vroegtijdig verlaten, waardoor die weer langer doordrijft in het westen.

Wat er allemaal gebeurde aan het oostfront blijft in zo'n constellatie nogal summier en je gaat al gauw denken dat de Duitsers het redelijk makkelijk hadden daar. En de Dubbelmonarchie? En de Ottomanen? Je moet het me niet vragen. Wat ik helemaal niet verwacht had, was dat de Duitsers in het begin bijna het onderspit delfden en snel meer troepen naar het Oosten moesten zenden. En dat daar de regie werd gevoerd door Von Hindenburg en een carriere werd begonnen door Ludendorf.

Het komt allemaal aan de orde in de laatste aflevering bij Tom Tacken als hij stil staat bij de Russische generaal Samsonov. De tragiek van Samsonov is dat zijn voordeel teniet wordt gedaan door een slechte samenwerking met een andere generaal (Rennenkampf). Een herhaling van de voorgaande oorlog, de desastreus verlopen confrontatie met Japan. En zo verspelen de Russen een kans op snel succes en weten de Duitsers het tij te keren. Al levert het ze niet meer dan een spagaat op waarin ze de snelle overwinning ook niet meer kunnen halen en terechtkomen in de stellingenoorlog waar ze niet op berekend waren.

Ook van Tom Tacken:
Dicke Bertha; Bertha Krupp,
Veertien Achttien - recensie,
Sterke Geschiedenis.

7th son - Fictional podcast review

Since I started digging into fictional podcasts I ran frequently into the name J. C. Hutchins. I had heard of Hutchins before and now that I began to understand what a name he had made for himself in the world of fictional podcasts, I decided to investigate on his podcast novel, 7th Son. Then I found out this series has reached beyond its third book and its first cycle. (legacy feed)(current feed)

I should have listened back in 2006 when the novel began and quickly developed into a success. Hutchins has made a very effective and professional novel weaving together elements of SciFi, conspiracy and thriller genres. Apart from great story telling and a podcast worked out to the finest details, Hutchins also shows the ability to work his audience, create a community and let it take and active part in the podcast's success. But let's give a hint to the story.

Picture this: One day you are abducted and taken to an ultra-secret facility where you find out you are not the real you, but a clone, enriched with the childhood memories of the original. And there are six more sods like yourself. Of course, conform the genres, this part of a big conspiracy, is a global plot and a pretext to some hefty action, but what sets Hutchins apart is that he has worked out the characters and psychology of the seven clones very well and apart from the regular thriller stuff makes us partake in what they go through which greatly enriches the drama.

More narration and fiction podcasts:
Night's Knights,
New World Orders,
Namaste Stories,
Forgotten Classics,
Celtic Myth Podshow.

Historicast - podcast review

What is podcast if not audio? Silly question? Well, many history podcasts are no more than monologues or lectures. The use of audio is an exception. An example and a good one for such an exception is Historicast.(feed)

In its latest issue, it reviews the HBO mini-series about John Adams. Needless to say, sound bytes from the promos give a good feel of the work. The host, Jordan, speaks with acclaim of the series. He claims it serves well to refresh your basic knowledge of US History. (Well for me there is little, so it will probably tell me news) In addition he found a couple of new facts and especially liked the angles of the series. John Adams comes to life. Moreover, John Adams is a little less than Jefferson or Washington, a hero of the era and Jordan appreciates this relatively unlikely choice of hero for the story.

Historicast doesn't publish very frequently, but each time it does it is a pleasure on the pod.

More Historicast:
Hindenburg disaster.

When do I write in my blog?

Right now I am on vacation and have a series of posts that are regularly coming out while I am away. But normally pieces are written within the 24 hours preceding the publication date. With the occasional backpost, you may have noticed. I try to post at least once a day and that usually works out.

Normally I write in the early morning. I get up at 6 am, wake my kids and then have about 30-45 minutes to sit down and flesh out a post, while they are having a cereal, get dressed and ready for their respective school and daycare. Around seven I bring one of them to their place for the day and proceed to work. While I have a breakfast at work, I review the post and click the button to publish. Hence, you see, most posts are stamped between 6 and 7 in the morning, Jerusalem Time (GMT+2).

When I sit down to write, I have the ideas more or less ready in my head. They mostly present themselves while I am listening and I make a mental note of them. If there is nothing specific, I write some general impression that was left on me. What I always try to do is write something positive. I do not believe in negative reviews of podcasts. There may have been an exception or two to the rule and I will not completely rule it out, but in principle I write what is good about a podcast. I try to figure what reason one (if not me, then anybody) might have, to want to listen to this podcast and enjoy it.

More about the blog:
About Anne is a Man,
Why don't I give ratings to podcasts?,
What to write about a podcast?,
When do I listen to podcasts?,
Time to start again.