Points of view in fiction

Paula B of the Writing Show did some research on perspectives and narrators in fiction. The next thing is: she lectured about it in the Writing Show.

The best thing about this show is that it made a great impression upon me. Usually I get the fits from these analysis. It has an artificial smack when literature is dissected to the nerves; as if it ruins the magic. But somehow Paula pulled it off and even had me inspired.

Other than that, the podcast was a wee bit long and counts for the vulnerable one. The kind of the monologue. They are good for whatever you need, but tend to lull you when they are long and/or not on your major subject of interest. In other words. This is a valuable edition of the Writing Show for those who are into writing and need some tutoring on the perspectives, but probably less so, for those who are into the entertainment and check in for curiosity on the Writing Show podcast.

Freek de Jonge, Ischa Meijer, Cor Galis

Misschien heb ik een fout gemaakt. Het marathon interview van de VPRO deze zomer heeft genoeg interessante gasten en duurt bovendien 'slechts' 3 uur. Maar kan ik het helpen dat de VPRO in de podcast, ook de oude interviews aanlevert? Daarbij bevindt zich een oud stuk van 5 uur, waarin Ischa Meijer Freek de Jonge interviewt. Oh, de stem van Ischa en daarbij de aan- en afkondigingen van Cor Galis. God mag weten om welk jaar het gaat, maar de doden staan op uit hun graf.

En dan Freek. Toch een icoon van mijn generatie en mijn zuil. Nou ja zuil, mijn sociale segment: het linkse, seculiere, VPRO publiek. Het volk dat zich gaarne door De Jonge liet beledigen. Ik ben nu iets meer dan 3 uur op streek. Ischa en Cor maken me gek van nostalgie, maar Freek nog niet helemaal. Het is net televisie: wachten tot het leuk wordt. Er zijn kleine hoogtepuntjes, dat nog wel. Het feit dat er 5 uur beschikbaar is, maakt Ischa en Freek misschien zo laconiek dat er geen druk op de ketel is. Dat het niet OF spettert, OF uitgaat als een nachtkaars.

Genoeg om mee verder te kunnen, overigens. Impliciet zie ik Freek als calvinistische jongen in een semi-liberaal en seculier-links jasje; dat komt me bekend voor. De schuldgevoelens en ontwijkende attitude zijn er niet minder om. Ik lijk meer op hem dan ik toe wil geven bij deze deconfiture.

Writing for the web

The writing show had a long issue about writing for the web. The major part of it being an interview with Karen Anderson. She wrote for Apple once, and now she is an independent web writer.

It is a great interview and I recommend everybody to listen. At the end there is also a monologue by Jeff Derego - a guest of the Writing Show that has stirred much interest and is soon to be partaking in a panel discussion. If not being there in person, his idea about publishing will be discussed.

But now back to Anderson. Among so many things she mentions is that writing for the web is not a job that'll make you rich. If at all you can charge reasonable fees, you will certainly be helped by a CV that shows you have been employed by a corporate name of note before. In her case it is Apple, but it sure resounded with my experience in the field of careers. Having been employed by one of the major software players, has certainly allowed my standing as it is today. Sound advice reaching even farther than writing work as such.

SRR: The Dream interview method

In the latest Shrinkrapradio Dr. Dave interviews Gayle Delaney on her method for interpreting dreams. The method is very reminiscent of Bob Hoss's, in the sense that she also takes the dreamer as a starting point. The dream is taken to be metaphoric in all respects, but the key to understanding the metaphors is not to be found in general archetypal truths, but rather in the dreamer's deduction of its meaning.

In order to stimulate the dreamer to reconstruct these meanings, Delaney uses an interview method in which the occurrences of the dream are mirrored back to the dreamer. He then must explain and describe the images as accurately as possible and then these descriptions are fed back to him by the interviewer. Soon the description is tipped from dream to reality with the construction: 'Now is there something in your life that is like [insert accurate description from dream image].' As of that point the meaning of the dream unfolds itself.

To take the dream as a personal metaphor with a strictly personal key, seems to me, after all these interviews about dreams, rather self explanatory. Still it needs to be pointing out as the school of plastering the generic explanation (cats are sensuality, sea is death and the such) remain to be strong. While we are making the comparison between for instance Hoss and Delaney, my preference goes to her. Also a less intrusive method and also a much more pleasant podcast interview.

The Great War

I have been fascinated by the First World War forever, especially the Western Front. I have read Remarque, Juenger, Barbusse and the English war poets (see also blog about Sassoon) and I have never stopped wondering: why could the trench war go on for such a long time. it was clear to anybody with half a mind the war could not be won. No cost-benefit analysis could lead to the battles of the Somme or Verdun, yet, the epitaph of rationality in history - Western Europe - got itself entrenched in an entirely irrational affair. And it paid the cost with deficit, devastation and enormous loss of life along with the ensuing social tragedy. Not to mention the fact that almost all historians agree upon: the Great War led to the second world war and to the cold war.

The war is now some 90 years past and one would being to assume it to be no longer recent history. Nevertheless the BBC reports a veteran visiting the trenches as if we are still at arm's length.

History 5, my adored podcast, pays its tributes also. The 2007 series of Margaret Anderson stops at the War in lecture 22. No news for me, great lecture, but this is on my old stomping ground. Anderson explains why the war goes on, in spite of rationality, in spite of cost-benefit analysis. The spirit of nationalism had run the immaterial investment into the war so high, it had redefined the war into something so big, it had to be something to die for. It had taken on such great meaning, it couldn't be just settled, it had to be won. The nations got carried away by a totally romantic notion of their identities and their stand for.

Romanticism is a legacy from the 19th century. It was subject to a most revealing lecture in the history 5 series as well. Lecture 16. Also Lecture 19 on the irrationality and its power in modern European thinking sheds some light. I find that our capability to idealize holds then both a strength, the highest aspirations and a terrible weakness: to mislead us into folly, at the same time.

Tour achteraf

Laat ik beginnen met een uitspraak. De terugtrekking van Rasmussen uit de tour was een fout. Rasmussen heeft de tour verloren terwijl hij hem haast gewonnen had. En er is niets substantieels dat hem dat succes zou moeten ontzeggen. Hij is niet positief getest noch heeft hij enig ander vergrijp begaan dat tot diskwalifacite moest leiden. Contador is nu de winnaar geworden, zoals de NRC het beschrijft, op de dag dat hij eigenlijk de tour verloor.

Niet alleen voor de renners zelf, maar ook voor ons volgers is er zekerheid nodig. We hebben het nodig dat wie werd toegelaten tot de tour ook echt een volwaardige deelenemer mag zijn. Pas aantoonbaar vals spel moet tot diskwalificatie kunnen leiden. Als verdachtmakingen ook al tot diskwalificatie kunnen leiden. Als retroactieve twijfels tot terugtrekking kunnen leiden, ben je eigenlijk bezig met competitievervalsing. Niet alleen Rasmussen werd getroffen, maar ook zijn ploeggenoten die te goeder trouw zichzelf opgeofferd hebben. Ook de concurrentie die te goeder trouw haar strategie op de Deen heeft afgestemd. En de toeschouwer, die denkt dat hij de tour volgt en opeens naar een klucht kijkt, geen echte wedstrijd.

Als er nergens in het leven rechtvaardiging is voor het met terugwerkende kracht ontnemen van rechten. Als er nergens een rechtvaardiging geacht wordt te zijn voor sancties op gedrag dat niet strafbaar was op het handelingsmoment zelf, waarom zou dat in het wielrennen zo zijn?

Het effect is onder meer dat onze favoriet Thomas Dekker 35e werd, maar misschien veel meer gekund had. Voor die jongen is er tenminste nog toekomst. De tour van 2007 is op zijn slechtst een harde leerschool. Voor jongens als Rasmussen en Boogerd, voor wie dit het einde is, is het diefstal. En het is diefstal voor ons, het publiek, dat tien dagen lang naar een gele trui keek die geen gele trui mocht zijn. Die ophield gele trui te zijn, niet omdat hij door het ijs zakte, of voorbijgestoken werd, maar doordat hij opging in het luchtledige. Doordat hij van de ene op de andere dag niet meer op de startlijst stond.

SGU interviews Jimmy Carter

It is quite an exciting thing if one of your neighborhood podcasts rigs up an interview with a true celebrity. I know Dr. Dave of Shrinkrapradio is trying to get some celebrities on the show, but the Skeptics' Guide beat him to it. And they did not round up any well-known but got nothing to say celebrity. Oh no. They got an interview with the 39th president of the United States: Jimmy Carter.

It all started when they made a statement on the show in which Carter was portrayed as a believer in UFO's, that is, in the extra terrestrial sources of them. The grandson of Carter, Josh, wrote in and made sure the record was set straight. Steven Novella, Bob Novella and Evan Bernstein of the Skeptics team got to interview the president and have him comment on a UFO sighting he had in 1969.

The mentioned sighting has taken on some meaning among UFO believers and maybe unwittingly so, Carter serves as a name to make their claims credible. Carter freely comments on the subject and even though he formally admits to have seen a UFO, he does not support any of the popular claims. He underlines to have seen a flying object that was unidentified, hence, by all means, an unidentified flying object. Other than that he renounces all belief and support in the extraterrestrial.

Dekker in de afsluitende tijdrit

"Niet slecht natuurlijk," was zijn commentaar. 22 jaren jong en meestrijden met de groten, daar ging het om. Uiteindelijk heeft hij zich nog niet bij de groten geschaard, maar hij zit er wel zo dicht achter dat de kenners menen dat hij er wel komt.

Toch blijft hij klagen over 'die heup' - gaan we daar nog meer over horen?

In het algemeen klassement gaat hij kennelijk eindigen als 35e. In het jongerenklassement als 6e. Nu dat Boogerd eruit stapt, is Dekker de jongen waar heel Nederland op zal gaan letten. Er zijn er die zeggen dat hij in de komende jaren een keer het podium gaat halen.

Contador, de andere jongere, de jongen die zowel geel als wit wint, gaat hij ook echt winnen? Er zijn nog secondes te halen in de laatste rit. Waarom zou Evens zich daar niet aan wagen? 23 secondes is niks. Het zal er wel bij blijven en dan is het in mijn ervaring het kleinste verschil na de 8 seconden tussen Lemond en Fignon (1989). Nog voor de 40 seconden tussen Roche en Delgado (1987).

Delgado in 1988

I remember the case of Pedro Delgado in 1988. And this goes to show how much has changed around doping in the tour, with Rasmussen removed, shortly before winning the tour.

In 1988, Delgado was about to win the tour, when he tested positive on a drug that was not yet banned, but sure soon was going to be. It was not doping in itself, but it was a masking drug, a drug to throw off tests on real doping. This news came out a few days before he was going to arrive in Paris in yellow. Delgado was not removed, not banned, not punished - he won the tour and has not even be removed from the list afterwards.

The number 2 of that tour, Steven Rooks, I remember, wouldn't hear of it either. He said Delgado was the true winner. Period. But surely he was suspect. More that that, in a way it could be proven he was drugged. He was drugged with the masking drug. Who would use that drug, other than for masking. But no scandal ever was made out of that.

On Rasmussen nothing is proved, but being suspicious these days is enough to be taken out and not even compete. Taken out at the very end if it must. That is what has changed and I still wonder whether that is for the better. We know who won in 1988. We don't know who won in 2006, and we may not be sure about 2007.

Simek op herhaling

Simek is met vakantie. In de tussentijd brengt het programma, en dus ook de podcast, oude interviews. Dat heeft een aantal voordelen.

Het belangrijkste dat ik hoop is dat Simek verfrist tijdens de vakantie. Ik vond hem afgestompt in de laatste weken en misschien was dat vermoeidheid of verzadiging. verder is het de moeite waard om oude interviews uit de serie 'Kleur bekennen' te horen, zoals deze week met Jeroen Pauw.

In het interview voel je een iets scherpere Simek (ik blijf hopen), al is de gast er een die hem naar mijn mening verzwakt. Simek is een deel van zijn sexisme, gelukkig, kwijt, maar in zo'n oud interview uit 1999, voel je waar hij vandaan komt. Nog net niet een mysogyn, maar wel objectmatig. Hij is maar al te gretig onder de indruk van Pauws promiscue gedrag. Nog mooier, en ongeloofwaardiger wordt het, als Pauw ons op de mouw probeert te spelden dat dat allemaal goed te combineren valt met een relatie. Tussen de regels door hoor ik de zieligheid, het puberale. Ik denk dat een betere interviewer, bijvoorbeeld de Simek van vandaag, het Pauw iets moeilijker had kunnen maken. Maar goed, laat hem eerst maar uitrusten.

Matt's Today In History

One of the first history podcasts I started listening to was Matt's Today In History. In many ways this was exactly the kind of entertainment I was looking for in podcasts. I remain also very impressed with the quality of the podcast. Matt Dattilo manages to hand on a nearly daily basis a short, informative podcast that is very pleasurable to listen to.

He has got the right voice, the right sound and a well told tale every time. The only reason I stopped listening is because I personally had had enough. At some point I had heard so many of Matt's casts, that I was satiated.

Simultaneously, I had also taken up to listening to history podcasts that are a series, digging into a certain subject, theme or time period, or in other words: were more organized. Matt gives a single history fact, daily, without much connection to the previous or the next. The satiation is then inevitable. But still a recommendable podcast.

Rasmussen as a liability

What is it, that made the team of Rabobank decide, that Rasmussen's fibs were so bad, that it was not enough to reprimand him, fine him again and keep this information under the hat. Thus, with keeping things silent for just a couple of more days, Rabobank would have a tour win for the first time in existence. Imagine what gain this means for both the team as well as the sponsor with the same name.

It seems to me, that that gain is not big enough to warrant the risk of the facts coming out at a later date. One must assume that the facts are going to come out rather sooner than later, but still a tour win is not a boost you'd pass on so lightly. Hence, the truth must be really, really bad. Therefore, if it is bad enough that Rabobank is not protecting its direct interest, but rather come out and withdraw the yellow Jersey holder from the tour, then it is absolutely terrible.

And if it is that awful, I cannot see any other follow-up than that Rasmussen is going to be sacked by Rabobank altogether. Unless it is going to mean that somehow they do know that he used doping, or something fundamental has changed. Because if he did not, it means that teams would prefer not to wait for a positive test, but even shun the suspicious rider.

The question comes to mind, how much this is over the top. I am quite sure that not so many years ago, Rabobank, or any other team for that matter, would have preferred to keep on winning the tour and protect their rider, since he has not been proved to have taken doping. It certainly shows the determination to clean up the sport, but the shift also means that tremendous power moves to allegations. It also has the makings of a witch hunt. There is the danger innocent riders will be shunned, just because of the reputation they have but do not deserve.

Podcasting op zijn smalst

Net als vorig jaar heeft de Volkskrant een podcast in het kader van de Tour de France. Ook dit jaar gaat het om incidentele uitzendingen die maar een paar minuten kort zijn. Dit jaar staat het in het teken van het laatste jaar van Michael Boogerd; vorig jaar waren het gesproken columns van de journalisten ter plekke.

Het levert een amateuristisch oeuvre op. De casts zijn te kort, de kwaliteit is minimaal, de regie ofwel de postproduktie lijkt te ontbreken en zo er al een formule is, wordt daar niet eens consistent de hand aan gehouden. Moet het over Boogerd gaan? Kan er best een stukje van Bram Tankink over Bram Tankink tussendoor. Ten slotte komen de casts ook niet op een regelmatige tijd uit.

Kortom, de Volkskrant ziet wel wanneer er iets afgeleverd wordt en je moet maar afwachten of het je ergens verder neemt waar we de vorige keer gebleven zijn. In vergelijking met Britse en Amerikaanse kranten is het een regelrechte blamage. Naar mijn mening is dit symptomatisch voor podcasts in het Nederlandse taalgebied in vergelijking tot het Engelse. Totale achterlijkheid zowel qua inhoud als qua kwaliteit. Lulligheid troef.

SGU: Never grow old

It is a surprisingly exotic subject that features in the latest Skeptics' Guide to the Universe podcast: immortality. Guest Brian Trent has written a book on the subject: 'Never Grow Old: The Novel of Gilgamesh'. The idea is that in literature the concept of immortality, eternal youth and at least postponing death has been a subject since long. Another idea is that with the progressing technology, our longevity extends far beyond what we could have hoped for as a species.

I liked the interview. many of the aspects that are being discussed trigger much thought, questions and if not that then at least: the imagination. Shortly, also one of my favorite fascination jumps on the table: in terms of biology and evolution, we are basically pretty inapt apes, that stood up, because the environment and climate changes dictated that, but we are hardly built to do that and what is more, have no additional prowess to speak of. Nothing that would warrant the outrageous survival feat we have shown. Also, from a natural history perspective, our cultural development is extremely recent, if not to say, short lived. Hence, we are a feeble, vulnerable animal with little chance of survival, yet we survive beyond excpectation.

That is a way of saying we are pretty immortal as it is and kicking forward. But how and why, what does it mean. My thoughts go in all directions. This is the stuff I adore.

Getting published with Mark Leslie

The latest edition of the reality aspect in The Writing Show, getting published with Mark Leslie, made for an very interesting different impact on me. So far I have reported the writing show, somehow, mainly succeeded in discouraging me. The show reveals so many of the tough reality of writing, I was left truly disheartened.

The latest interview with Mark Leslie had the opposite effect though. Not because he had some good news to report. Just as Jean Tennant, he has sufficient trouble in getting published. But the conversation with Paula B, the show host, revolved mainly around the more exciting parts of writing. Much of what was discussed, revolved around the creative process and the various ways in which Mark could improve his novel.

he takes all the criticism he is confronted with very lightly and happily dives into the various options for improvement. I was sucked with the examples and much stimulated to think along and contemplate the options and desperately wanted to sit down and write my own version of the story elements. I was doing the weekly grocery shopping for my family though. So it had to wait, until I reached my blog. I can only say now: everybody, go and listen to the Mark Leslie interviews. Not just this one; all of them. Great stuff. Both entertaining as well as inspiring.

The Bitch, the Crone, and the Harlot

In issue 101 of Shrinkrapradio Dr. Dave interviews Susan Schachterle about her book "The Bitch, the Crone, and the Harlot" which is about women and middle-age. Susan found that even though women tend to be quite depressed about reaching midlife, but she finds in her analysis the strengths about the second part of life.

The episode, as far as the content is concerned, is yet again a high point for shrinkrapradio. The interview goes very well, the subject is very compelling and we are presented with a most thrilling conversation. The only problem is that the audio quality is really bad. David van Nuys cannot do much about that. He uses, as so many other podcasters, the utilities of Skype for recording the conversation. The problem is that phoning with Skype sometimes gives tremendous clarity and sometimes terrible deformation in the sound. then it is as if the parties are talking through a stretched tube.

And the next conversation it can be right again. Users like David (and myself) will have to make do, but I really wonder what can be done. Is this something for Skype to address?

EDIT:
I am happy to announce that Dr. Dave has edited this show and removed much of the bad sound. The republished version of show 101 is much improved.

Dekker 41e en 5e onder de jongeren

De positie van Thomas Dekker in de klassementen is totaal ondergeschikt aan dat van Mikael Rasmussen. Ook in de 15e etappe heeft de jonge debutant zich moeten opofferen voor de kansen van de Deen in het geel. Dat betekent op kop rijden in de bergen, het tempo hooghouden, ontsnappingen neutraliseren als ze gevaarlijk lijken, totdat de pijp leeg is en dan moet een knecht op eigen kracht de meet zien te bereiken. Het enige werk is dan zorgen dat je binnen de tijd binnenkomt.

Deze taak vervult Thomas plichtsgetrouw en in het geheel niet onverdienstelijk. Pas op zaterdag mag hij weer voor zijn eigen positie vechten. Tenzij er iets onverwachts gebeurt. Het lijkt er steeds minder op. Iets onverwachts betekent een verandering in de kansen van Rasmussen op de eindzege en de enige die daar nog iets aan zoukunnen veranderen lijkt Alberto Contador. En waar kan dat nog gebeuren? of morgen, in de laatste bergetappe, of zaterdag in de tijdrit, mits er niet al teveel tijdsverschil met Rasmussen is overgebleven.

Waar Contador vrijwel zeker van winst is, is reeds genoemd jongerenklassement. Niet Dekker en niemand anders zal hem bedreigen. Hij kan de tour nog winnen, maar ook als hij het niet doet en 'slechts' tweede wordt, dan nog geldt dat hij een grote voor de toekomst is. En ten opzichte van Dekker is de eerste slag voor hem - afgetekend.

Wynyfryd's meditation room

When Wynyfryd's father had to recover from illness she found that he needed relaxation and meditation. She went to look for free meditations on line and found none. Then she decided to fill that gap by herself. She started recording meditation she had written down, mixed them with appropriate music and made them into mp3 files. The basics for a podcast.

Wynyfryd's Meditation Room is not a regular podcast in the sense that there is a regular output of shows. She records and publishes meditations as she can put her hands on them and record them. The audience is requested to hand her whatever material they are able and willing to share. I myself have translated a meditation of mine from the mixed Dutch and Hebrew basis I developed. As a matter of fact this one has made it to the series as Anne's meditation. I am very impressed by Wynyfryd's ability to enhance the material.

This podcast is a great source of meditations. Having a guide on your mp3 player makes for an excellent help to get out of meditation what you need.

Not a wise counsel at all

Listening to Wise Counsel with Dr. Fleming, the latest podcast from mental Help Net, came as a bit of an unpleasant surprise. Fleming has written a book about preventing drug addiction with kids and gives a lot of advice to parents as to how to raise and educate them such that addiction will not occur. I think the advice is not efficacious, not justified and some of the worst even harmful. It is my opinion that the podcast should have been posted with a disclaimer lest the approach receive the odium of legitimacy by virtue of being exposed on a bona fide mental health website.

I am skeptic in general about his analysis of addiction. I strongly disagree with the methods he proposes for addiction prevention. I think he is a bit to keen on emphasizing how it is completely incurable, as this serves to justify the frighteningly repressive prevention measures he proposes. They go against all I know from my criminology studies and I assume there are many studies that differ from his theories.

Therefore I have written a comment at Mental Help Net:

There are two things I agree on with Dr. Fleming: addiction is a trap that is extremely hard, if not near impossible to get out of. Therefore the best way to handle addiction is to prevent it. Second, in the light of that, parents cannot afford to be naive in any way about their children's exposure to addictive substances and consequent chances of turning addictive.

Other than that I am rather skeptic on his analysis of addiction in its entirety and I disapprove of the methods for prevention. I think they are too heavy handed and thus are not justified as being disproportionate. I doubt the efficacy and on the example of using a Breathalyzer for your child in his puberty, I think this is even harmful and counterproductive.

Insisting on letting your child do a drug test (either Breathalyzer or urine sampling) gives off the wrong signal ("I do not trust you anyway. You are considered a liar a priori") pushes for more dangerous evasive behavior, flight to worse substances or addiction to non-substance stuff like gambling, gaming, pornography etc, and to an atmosphere of distrust while the parents lure themselves into a false sense of safety on account of the tests.

I am happy to report the reply from Mental Help Net:

Editor's Note: Neither Dr. Van Nuys or myself (Dr. Dombeck) particularly agrees with Dr. Fleming's recommendations, ourselves finding them heavy-handed and potentially counterproductive. At least I believe that (not having consulted Dr. Van Nuys directly before posting my comment here). I think I can speak for Dr. Van Nuys on the basis of having listened to his scepticism during the interview. We both felt that he has delivered them in a reasonable enough way and that his biases are on the table for examination to listeners of the podcast who are intelligent enough to draw their own conclusions. There is room for a variety of approaches within the field, and there may very well be some instances where this advice may prove profitable, however few instances that may be.

From Our Own Correspondent

As far as BBC podcasts are concerned, In Our Time is not the only one I have tried over the years. Another one is From Our Own Correspondent in which BBC correspondents from all over the world give column monologues from their station. Thus we get some hands on experience from various exotic, and less exotic places.

The monologues are in themselves quite good. The correspondents know how to write and apparently also for radio. So basically this is a very good podcast, but nevertheless I discontinued listening. It is amazing how I persistently seem to discontinue all sorts of podcasts that are basically monologues. In general they turn out, over and over again, the weakest podcasts as far as capturing the attention over a series.

With FOOC, there were two other factors that added to the lapse though. For one, the issues of FOOC then, and perhaps still today, contain three columns patched together. It makes for charming variation, but more often than not, the three different places, readers and subjects have nothing in common, nothing that connects them and make them, basically three different items. It would do, I think, to chop them into three and publish them in triples, but this seems too much of a bother for the BBC.

The second reason I left, is that I am also an avid reader of the BBC web pages. There, one can find the FOOC columns in writing and has a more distinguishable access and a more direct ability to find what one likes. For example, at the time, I was very excited about a contribution by John Pilkington from Mali in the Sahara. I stored the mp3 on my computer for further reference, but was put off, on repeated listening by the other content. The text on line, served much better in that respect. And once read, it was also less pleasant to have it read out loud again.

Thomas Dekker 35e

Na de veertiende etapppe staat onze jongen in de tour op de 35e plaats. Na een sensationele bergetappe, waarin hij hard heeft moeten werken voor gele-truidrager Rasmussen, kwam hij binnen met de besten. Hij was zelfs sneller dan aanvakelijke kopman Denis Mentsjov.

In het jongerenklassement levert de prestatie hem een stijding met een plaats op: van 7 naar 6. In mijn ogen doet Dekker het goed. Dit lijkt op een waardig debuut en een belofte naar meer.

Wat er intussen rond de opgestane kopman gebeurt is niet goed voor het team, niet voor de tour en niet voor het wielrennen. Het was wachten op verdachtmakingen rondom de aanvoerder van het klassement. Armstrong ging nooit vrijuit. Met terugwerkende kracht hebben we onze twijfels over Pantani, Ulrich en Riis ontwikkeld, zodat we sinds Indurain (1995) al geen helemaal smetteloze en onverdachte tourleider hebben gehad. Maar wat kan er nou eigenlijk over Rasmussen gezdg worden? Is hij positief op enige test? Nee. Hij heeft tests gemist, naast alle tests die hij wel gedaan heeft. Ik heb nog niemand horen aantonen dat, gesteld hij zou doping gebruikt hebben toen hij de tests miste, hij er nu voordeel mee zou hebben. Wat er overblijft is dat Rasmussen verdacht is. Niet fraai, maar ook te weinig concreet om hem ergens van te beschuldigen. En dus ook te weinig om hem te straffen.

Het wielrennen dreigt in zijn haast om schoon schip te maken, door te slaan naar roomser dan de paus te zijn. Naar het uitsluiten van renners die geen overtreding hebben begaan waarop uitsluiting de straf is volgens de reglementen. Naar het laten tekenen van contracten die zodanig ongunstig zijn voor de renners dat het onredelijk wordt. Alle voorwaarden voor een heksenjacht. En zo'n jacht levert zelden een vervolging van de boosdoeners op, maar eerder van de buitenbeentjes, wier enige fout het was om een buitenbeentje te zijn en een stok te leveren om de hond te slaan.

The Funeral Game

Dan Carlin's Hardcore History is an entirely unique history podcast. Dan Carlin presents an element of world history in his own words and does two very original things. One is that he brings the history in an entirely oral style. He tells about it as if he is engaging in a one on one conversation with you, the listener, and tells what he knows about the subject at hand - in the latest edition: the succession of Alexander the Great.

The second very original element is that he shifts emphasis from handing the facts to his own interpretation of the facts and his own thoughts about it. This results in a story with the analysis with comparisons, evaluations and what-ifs built in. No other history podcast I know does this. It makes for an exciting, and very different podcast experience.

There is actually a third element that Dan Carlin adds. He tries to dramatize the cast with the help of sound effects. I think this element is still very much in the back ground. It has been developing over the past shows and, I expect, will become more and more profound in shows to come. It takes the podcast well beyond the experience of a history lecture.

Go and listen to the latest episode - The Macedonian soap opera - and enjoy what is called: The Funeral Game.

History Network - Peninsular war

Occasionally I listen to the history podcast of the History Network. By the name, one would expect a general history podcast, but in practice this is a podcast about military history. I am much less into military history, hence, the history network is not exactly my thing. The issues I listen to are the ones that have my general historic interest.

Thus it was with the latest show, 301, I listened again. This show is about the peninsular campaign; the battle between Napoleonic France and the English, the Spanish and the Portuguese on the Iberian peninsula. This was a rather long cast, 25 minutes. Usually the casts take between 10 and 20 minutes. They are well read and well written and I like the British accent, but here we run into, also, a relative weak point of the podcast.

First of all, it is one of those monologue podcasts that consist of somebody reading out loud an essay on the subject. Only on account of it being well written and well read, the podcast is still worthwhile, otherwise it would have been choked by this less than perfect approach of podcasting. Second, the British perspective makes it a bit one sided in the particular podcast about the Peninsular War. We hardly are informed about the French side.

All in all a reasonable podcast, but my recommendation only for those who are interested in military history.

TWN #89: Synonyms

The Word Nerds have made a new show, show number 89 it is. Howard (left) and Dave (below) Shepherd have a talk about synonyms.

The show is much inspired by both brothers' recent visit to Germany. Hence, the show is less about English synonyms and more about the difficulty of discerning the fine distinctions between synonyms in your second language -- German in particular. And about the difficulty finding the right synonym in German to an English specific.

Only by the end English synonyms are discussed as well as the inability to discern between those when there is talk of the rude word of the week. I think it helped me a lot, that I know German and I was on top of the examples that came on the table. I liked the show as usual. For anyone who wants to try the show, but is wondering whether to feel put off by the amount of German in the show, I say: do not be afraid. Even though German is the most featured foreign language, as the one most prominent foreign language the Shepherds master (there are more!), the show is first and foremost about English. I think I do not recall such emphasis on German ever before.

Thomas Dekker na een zwakke tijdrit

(Bron: NOS)

Thomas Dekker had uitgekeken naar de tijdrit in Albi, maar met een 27ste plek speelde hij geen rol van betekenis. Hij moest zelfs Michael Boogerd voor laten gaan, maar dat had een reden.

" Ik vertrok eigenlijk hartstikke goed (9de na 18 km), maar na 10 minuten kreeg ik last van mijn heup. De afdaling heb ik daarna rustig gereden. Mijn snelheid was toen nul, want ik had een stekende pijn in mijn heup. Jammer, want dit was eigenlijk een ideale tijdrit voor me, zeker met al die bochten", zei Dekker.

" Jammer ook van die regen", vervolgde Dekker. Wiggins is nu 2 minuten sneller. Onder droge omstandigheden versla ik hem altijd in lange tijdritten."

Ik heb nog geen algemeen klassement gezien, dus pas morgen, terwijl we door de Pyreneeen klimmen, kan ik daar meer over zeggen. (Update: hij staat 40e op 33 minuten en 1 seconde) Een erg belangwekkende plaats is het in ieder geval niet. Dekker rijdt nog en hij zal zijn krachten voor Rasmussen moeten aanwenden.

Rasmussen heeft de schade beperkt weten te houden en behoudt daardoor het geel. Ik denk echter, als hij niet gaat aanvallen in de komende drie etappes, dat hij volgende week bij de laatste tijdrit van de eerste plaats gestoten zal worden. Morgen is er al meteen een dag voor de aanval. Een buitencategorie berg als aankomst.

Main course with rice, minced meat and burnt eggplant

Tonight our sabbath meal consisted of rice, minced meat in a tomato sauce and eggplant burnt in the oven. Four to eight servings.

1) Eggplant
Cut the eggplant in two halves. Cover them with tin foil and burn them in the oven for at least 60 minutes at a temperature of 275 degrees.

2) Rice
1 table spoon olive oil
1 big onion
salt
white wine
1 clove of garlic
1 cup of brown rice

Cut the onion and stir fry it for 3 minutes in the oil at medium heat. Add some salt, the rice and keep stirring. Add half a glass of white wine and stir some more. Add two cups of water, cover and boil. When the rice boils add a whole clove of garlic. When the rice is done (after 20 to 30 minutes) stir the rice with a fork. The garlic will have gone soft and you can take it out or - what I prefer - mix it with the whole bowl of rice by stirring.

3) Minced meat in tomato sauce
500 gram minced meat
1 table spoon olive oil
2 tea spoons ground caraway
1 tea spoon ground cardamom
2 handful of fresh basil leaves
1 tea spoon fresh thyme
3 tea spoons fresh sage
4 zucchinis
2 green paprikas
1 dry red hot pepper
2 bay leaves
10 cloves of garlic
3 packages of tomato paste
salt
black pepper

Mix the meat with a pinch of salt, the caraway and the cardamom. Fry it in the pan with the oil. Add the red pepper and the bay leaves. Stir. Cut and add the zucchini and the paprika. Cut 5 cloves of garlic into fine slices and add to the meat. Then squeeze the other 5 and add also. When the zucchini is done, roughly cut the fresh leaves and add. Simmer for 5 minutes and add the tomato paste. Taste and add salt and pepper as needed.

Take the eggplant out of the oven. Cut the halves in two quarts and serve on a plate next to the rice and the sauce.

SRR 100

The milestone, 100th, podcast of Shrinkrapradio is a conversation between the host Dr. David van Nuys and his friend, SRR listener and promoter Jerry Trumbule. What we find out here for the first time is how Jerry has pushed and guided Dr. Dave into starting, making and developing the Shrinkrapradio podcast. So, in addition to the incomparable Dr. Dave, kudos go to Jerry Trumbule for bringing us one of the best podcasts around.

For the new listener, show #100 is a great entry into the microcosm of SRR. The show delivers highlights from some of the best of the past 100 shows. This gives a fine insight in the palette that is to be discerned. From this show as a starting point, the new listener can go back and pick and choose old shows to listen to.

Jerry and Dave's discussion go over all the aspects of the show, but if at all there is something left to be desired it is that they would have given also some attention to the listener community. By means of a Frappr map and comment pages of each show, SRR has also built a kernel of faithful listeners and I am sure that their very existence has also contributed to the show. Some of them became interviewees, others have had their email questions attended to in the show and maybe most importantly, have given Dr. Dave the necessary backup and stimulants to keep up the good work. The great work.

Simek ontmoet Anne Hermans

Eindelijk weer een normale Simek 's Nachts. Kennelijk is Simek op zijn best met mensen die niet vreselijk bekend zijn en die niet heel erg uitgesproken zijn. En dan is hij op zijn plaats met zachte druk hen tot openhartig spreken te krijgen. Zo ook met Anne Hermans, het pseudoniem waaronder ze een boek over het co-assistent zijn heeft geschreven.

In het gesprek beschrijft ze hoe het was om co-assistent te zijn en hoe ze arts is. Ze vertelt ook dat ze tropenarts wil worden. Het doet Martin Simek - en mij trouwens ook - denken aan het interview dat hij had met Ben Mak, tropenarts. Hermans had het ook beluisterd.

Kennen wij haar aan het eind van het gesprek? De vraag komt aan de orde. Ga luisteren voor het antwoord.

Bitter waters

Did racial cleansing happen in the south of the US in the beginning of the twentieth century? Pulitzer prize winning author Elliot Jaspin wrote a book 'Buried in the bitter waters' about it. He has been invited to the University of Chicago to give a talk about it and that was added to the University Channel Podcast, that combines so many interesting academic lectures.

The anecdotal start of the investigation has mention of the Ku Klux Klan. At the end of the session, when being asked on the KKK influence, Jaspin discloses that only in a specific county in Indiana, the KKK had a hand in the cleansing. Otherwise, so it seems, the initiative to drive out blacks was purely a sort of spontaneous local organizational effort.

To sum up, black population dropped dramatically in so many southern counties that Jaspin had to pick and choose some to write about. So, the material is based on a selection from a pool that suggests many more incidences.

SGU and Mental Health Practice

The latest edition of the Skeptics' Guide to the Universe pays attention to a subject which interests me a lot and would like to see handled also in Shrinkrapradio and/or the Wise Counsel podcast. This subject is Skepticism in the realm of mental health practice.

I find it rather scary, that the title of 'therapist' is not protected and as a consequence, therapists range from conscientious mental help facilitators to quacks and scam artists. Similarly, the therapies used also range from soundly founded methods to pseudo-scientific or even potentially dangerous approaches. And last but not least, the way in which those therapies are presented, applied and followed range from properly attuned to blindly administered to all and again to the potentially dangerous. It is therefore very important that time and effort is spent into telling the ones from the others.

SGU interviews Scott Lilienfield, who is a psychology professor at Emory University and who was one of the editors to the book ' Science and Pseudoscience in Clinical Psychology' and to the magazine 'The Scientific Review of Mental Health Practice'. Lilienfield delivers a talk on the subject and hands an initial expose on this problem. I am very happy with this SGU podcast and hope to learn more.

Tour podcasts and on Rasmussen

After stage 8, the tour has taken on some new flavor. We are done with the first skirmishes and have gone on to true contest. Up until stage 8 we had no clear contestant. Nobody was named as a true favorite and nobody had shown something special that would warrant talk of: can he take yellow to Paris. But since stage 8 we can.

The charming thing is, we have a contestant who had not been mentioned anywhere among favorites before: Danish rider Mikael Rasmussen. He earned this honor by supremely winning stage 8 a heavy alp mountain stage. For the first time the question comes up: can he take yellow to Paris. And before I dig into that question, I have returned to looking for tour podcasts

I have tried two. One is from Bike Radar and the other from ITV. Both deliver a podcast of around 15 minutes recapping the stages as they come along. They comment on the events and make some analysis of what is to come. ITV also throws in some live sound clips from the race or from interviews with riders. Fine podcasts, better than the ones I found last year.

Now as to Rasmussen; can he win the tour? The short answer is: no. The long answer is: We have not seen a good climber but mediocre time trialer (like Rasmussen) win the tour since Pantani won in 1998. That was the tour dopage, with so many contestants thrown out and the only tour before that, I can think of, with a climber winning the tour was 1976 with Lucien van Impe. Other than on those occasions, the tour is won by the best time trialer or in any case, the time trialer who has kept his losses in the mountains at a minimum. The chance for a true climber is to take huge leads in the mountains, something in the order of 15 to 30 minutes so that the time trials cannot pose a threat any longer.

Rasmussen has no more than 3 to 10 minutes on the time trialers. Unless he makes more attacks tomorrow and also in the Pyrenees widens the gap, he is no contender. He is the main contender for the polka dot jersey though.

Jozias van Aartsen

Het marathoninterview bij de VPRO radio, afgelopen vrijdag, was met oud-minister Jozias van Aartsen. Het grootste gedeelte van het eerste uur gaat over het landbouwbeleid waar hij als minister verantwoordelijk voor is geweest. Ik genoot van zijn manier van praten, maar het onderwerp interesseerde me niet, waardoor ik bijna afhaakte. Op de valreep werd mijn aandacht alsnog in de podcast gezogen: Interviewer Ger Jochems brengt het onderwerp naar Irak.

Voor ik verder ga over Van Aartsen iets over de interviewer. Ger Jochems staat me aanvankelijk tegen. Hij heeft een indringende stijl, waarbij hij de geinterviewde in de rede valt en dwingt een bepaalde kant op te gaan. Daarbij heeft hij een wat plat Haags accent en een nogal ruwe woordkeus ('waanzinnig bezuinigen'), maar het werkt goed. Misschien een stijl die een interview met een politicus nodig heeft. Zie andere blogs van mij waarbij ik me over interviews met politici opwond. Dergelijke interviews waren met Ger Jochems zeker anders en waarschijnlijk beter verlopen.

Nu dan Van Aartsen en Irak. Wat hij daarover zegt, ligt in de lijn van de indrukken die ik hier vanuit Israel over Amerika en Irak heb gekregen. Er waren genoeg redenen om de oorlog te beginnen, maar van meet af aan is de ratio verkeerd gepresenteerd. Vervolgens is Europa, met name Frankrijk en Duitsland, buiten de deur gehouden. Daarna, wanneer Irak eenmaal uit handen van Saddam is, dan is de VN vertegenwoordiger vermoord en konden Frankrijk en Duitsland alsnog deelnemen, maar is het een one man show van de VS gebleven. En dus ook een one man problem en een one man mistake. Dat zijn min woorden, maar Van Aartsen lijkt die lijn ook te volgen.

Na Irak gaat het gesprek weer verder over Nederlandse politiek. Er valt onder meer te beluisteren hoe de VVD probeerde te leren van de PvdA.

Thomas Dekker op 42

Ja en dan heb je de eerste, echte, zware touretappe en meteen zakt Dekker in het klassement. 42e staat hij nu en in het jongerenklassement 7e. Slecht is het niet; hij telt alleen niet echt mee op deze manier.

Hij heeft een kleine twintig minuten op de kop van het klassement verloren. Je kan daarvan niet zeggen dat hij door het ijs gezakt is. Hij is gewoon met het pak gefinisht. Dat is goed voor een debutant; goed voor een zojonge renner. Je hoopt alleen op meer bij een belofte.

We kijken wat er nog gaat komen. Als hij Parijs haalt, is dat op zich al goed.

In Our Time on summer recess

We have had the last two issues of In Our Time. Last week about the pilgrim fathers and this week about the trial of Madame Bovary. IOT will be back by the end of September. It sure is going to be quiet without this fantastic podcast.

Not only us, also the host Melvyn Bragg is at a loss how he is going to do without the show.

To be off for two months is part of the BBC schedule and totally
understandable, but I already feel the loss of In Our Time. The loss, that is, of facing up to three excellent, first-rate academic minds every week and listening to them, while trying to steer a course through subjects which sometimes are at the very edge of, or over the edge of, my radar. What do I do for the next few days for the indiscriminate reading? The autodidactic fix?

Thomas Dekker in de bergen

Onze favoriete renner deze tour werd in het tourjournaal na de eerste bergetappe geinterviewd. Ja, het tourjournaal is ook door mij te volgen. De NOS heeft zijn tour site geweldig gemoderniseerd en heeft een standaard bereikt die naar mijn mening de officiele tour site overtreft. Zeker overtreft het de gewone studiosport site. Ik hoop dat dit een voorproefje is hoe de NOS zijn sites gaat verbeteren.

Maar ik wilde het over het interview met Dekker hebben. Die oogde zo fris als een hoentje. Dat geeft hoop. Gelukkig maar, want zijn positie in het jongerenklassement is wat minder geworden: vierde. In het algemeen klassement blijft hij schuiven tussen acht en dertien en staat hij vandaag tiende.

Connie Palmen en de narratieve reconstructie

Terwijl het marathoninterview met Jozias van Aartsen word gedownload, heb ik drie uur luisterwerk met Connie Palmen afgerond. Het was een geweldig inspirerend gesprek. Ik heb twee pagina's met aantekeningen gemaakt, die voornamelijk aanwijzingen met betrekking tot de literatuur.

Connie heeft een prachtige slotopmerking over de literatuur: De literatuur is een poging zin te geven, terwijl je weet dat het zinloos is. Het is een volstrekt zinloze daad. Verhalen vertellen is een poging om de gruwelijkheid van de dood (het leven?) teniet te doen, om de toevallige dood zin te verlenen. En dat blijft een zinloze activiteit."

Ik wil niet verklappen hoe het zover komt. Het interview belicht niet alleen de literatuur, maar ook de biografie van Palmen. Ze wikt en weegt haar woorden, lijkt meestentijds heel voorzichtig en kan dan opeens uithalen naar slechte schrijvers en slechte denkers. naar mijn mening positioneert ze zichzelf ook heel duidelijk. Zij is de schrijfster van de ideeenromans. Van de epiek, van de fantasie en zelfs van intuitie moet ze niets hebben.

Pasta traditioneel

Hier volgt een versie van een wel heel traditioneel recept. Ik weet niet in hoeverre traditioneel Italiaans, maar het is wel typisch de manier waarop ik sinds mijn studententijd geleerd heb pasta te bereiden. De waarde van deze blog entry zit hem niet zozeer in de originele componenten, als wel om het basisrecept eens in een complete invulling opgeschreven te hebben. Pasta, met gehakt, groenten en tomatenpuree.

500 gram gehakt
2 eetlepels olijfolie
2 theelepels gemalen komijn
1 theelepel gemalen koriander
2 stuks prei
1 grote ui
1 groene paprika
2 courgettes
zout
3 laurierbladeren
1 hele rode peper (droog)
1 hand verse salie
2 handen verse basilicum
1 theelepel verse rozemarijn
4 tenen knoflook
3 bakjes tomatenpuree

Gehakt mengen met 1 theelepel komijn en koriander (eventueel wat zout). Een eetlepel olie verhitten in een hapjes pan en de rode peper, laurierbladeren en gehakt erbij gooien; opbakken tot het rul is. Het gehakt overgooien in een kom en opnieuw olie verhitten. Op laag vuur de rest van de komijn erbij gooien en daarna ui, prei en courgette en uit de gehakt vissen: rode peper en laurierbladeren. Roerbakken op middelmatig vuur en zout toevoegen. De basilicum, knoflook, salie, rozemarijn fijn hakken (in een keukenmachine) en als het een groene puree is, samen met het gehakt in de pan gooien. Opwarmen en tomatenpuree toevoegen. Naar smaak zout toevoegen.

Marathon interview Connie Palmen

De VPRO levert trouw elke week een uur podcast getiteld Het Interview Vrijdag, maar daarmee doet het half werk voor het verloop van de zomer. Een derde werk om precies te zijn.

We kregen deze week een interview met Connie Palmen. Razend interessant en we zijn helemaal warm en op dreef als de podcast voorbij is, maar het interview niet. Dit is geen gewone vrijdag, dit is het zomerprogramma met marathon interviews van drie uur. Onversmadelijk en dus onverteerbaar dat ik er maar een derde van in podcast krijg. Kunnen ze daar geen zelfstandige podcast van maken? Gezocht op iTunes, maar alleen Het Interview Vrijdag gevonden.

Op de website van de VPRO kijken dan maar. In de uitzending staat dat je de mp3 kunt downloaden. En zie daar: toch een eigen podcast. En meteen ook maar een marathon-interview backlog afgeleverd. Zo komt het dan toch weer goed.

Thomas Dekker elfde, twaalfde, dertiende

Elke dag dat er een touretappe voorbij gaat met een massa aankomst en Thomas Dekker veilig in het peleton binnenkomt, zonder tijdverlies, zakt hij toch in het klassement. Steeds is er iemand die met bonificatieseconden over hem heen springt. Het heeft hem vijf plaatsen gekost, zonder dat dat al te veel te betekenen heeft. Als jongere staat hij nog steeds tweede en het echte werk gaat nog komen.

Dr. Dave and the Zodiac

Shrinkrapradio takes on the issue of the Zodiac Killer in show #99. Dr. David van Nuys has co-authored a book about the Zodiac: "This Is the Zodiac Speaking." In show #99, he interviews Doug Oswell who also wrote a book on the subject: "The Unabomber and The Zodiac." Oswell marks the similarities between the Zodiac killer and the Unabomber and suggests this could be one and the same person.

Dr. Dave doesn't very much challenge that idea, but does push Oswell to completely try and make his case. I must admit I haven't read the book, nor anything about the book. I do not think I am going to make much of a study of either the Zodiac or the Unabomber. So I am not really entitled to criticism, but based on this interview here goes anyway.

It is a very interesting expose and it is definitely a compelling analysis of the types of serial killers that are about there. It is a step too far though, to emphasize the similarities between the two cases and when finding that the Unabomber has no alibi for the Zodiac killings that they might be the same person. Once you have set the typology, you actually make a case for a category, hence there being more of a kind. How large was California in the sixties? Large enough to contain both a not yet active Ted Kaczynski and a, still not caught, Zodiac killer? One cannot rule it out.

Dr. Dave also doesn't seem too convinced. He is impressed by the study Oswell has done and is magnanimous in admitting Oswell has noted things David van Nuys himself overlooked, but he also points out the seeming differences between what we can surmise about the person of the Zodiac and about Kaczynski.

Hans Dorrestijn: Simeks excuus

Als ik Hans Dorrestijn hoor zingen, heb ik wel waardering voor de uitbeelding van de getormenteerde ziel. Waar hij begint te spreken, vraag ik me echter meteen af, waarom hij dat beeld ook in zijn gehele gedrag mee moeten nemen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat het de menselijke staat van Hans Dorrestijn is om sukkelig, wanhopig, jaloers en apathisch pessimistisch te zijn en niets anders. Ik ga er toch van uit dat de mens gelaagd is; dat er onder het vernis een nieuwe laag zit met andere tinten en zo verder.

Het was daarom wel fascinerend om hem geinterviewd te horen door Martin Simek. Er blijft heel veel van de buitenste vernislaag over. Er komt ook in een uur niet veel meer uit Dorrestijn dan de geplaagde en verwrongen persoon van zijn liedjes, maar er is net voldoende toevoeging, met name in de vorm van zelfreflectie, die het geheel doen ademen.

Dorrestijn zegt bijvoorbeeld: 'Het is niet zo dat je als mens gelukkig moet zijn of dat het anders allemaal geen zin heeft. Ik leef heel goed met de wanhoop en het leed. Het is niet altijd even sterk en het overschaduwt niet alles totaal.' (Ik parafraseer natuurlijk) Dat geeft de dichter niet alleen relief, het maakt hem ook geloofwaardig.

Het is daarom een heel waardevolle podcast geworden, waarbij ik me alleen afvraag waarom Martin Simek zo gretig, Hans Dorrestijn als excuus aangrijpt om over hoeren te praten. Hij komt er gelukkig te laat mee, zodat het gesprek niet afglijdt naar een uitwisseling van ervaringen van hoerenlopers. Het leidt alleen maar tot een oproep aan de luisteraar om zijn ervaringen aan Simek te schrijven. Ik hoop vurig dat het daarbij zal blijven.

Low Audio

Here is a very useful hint for podcast listeners (and mp3 player users in general). For it happens frequently you have to deal with audio files that have a very low volume level. For example, I am struggling my way through the podcast lectures of Professor Muller: Physics for future presidents. I have reached quantum physics and need all the attention I have to follow. But Muller has reached an audio level that is so low, I cannot even listen to the cast in my car. Well, it is summer, the air conditioning is stronger than usual, but still. The only place where I can get to the excited states of electrons and see if I can get a grasp on the workings of plasma screens and laser printers is in my bed.

Every father of young children knows the sleep deprivation that comes with bringing up the adorable brats. As a result, the bed is causing instant sleep and no quantum mechanics can stop me. I have to go over the lectures many times and still miss out onm them.

The solution is to enhance the audio and luckily there is a utility to do so. It is called mp3gain and it can be downloaded for free. One has to doctor the mp3 files before listening and then you will not have to turn the volume as loud as you used to in order to get the same level. Great stuff.

Thomas Dekker tiende

Na een etappe met een massasprint op het eind, heb je normaal gesproken geen veranderingen aan de top. Dat Dekker toch zakt van de 8e naar de 10e plek, heeft te maken met de bonificatie seconden. Hushovd en Millar pakten seconden met hun klassering in de etappe en sprongen daardoor over Dekker heen. Vandaar dat onze jongen in de tour nu 10e staat in het klassement.

You are not a Skeptic if you're not skeptic

I wrote to the Skeptics' Guide to the Universe, after the podcast had mentioned the case Sickesz vs. VtdK and I had blogged about it. The nice thing is, my mail was mentioned on the latest show (#102). That's nice. The blog is also mentioned, that is even nicer. But the nicest thing is the Skeptics prove to really be skeptics.

They read the blog and not matter it is called Anne is a Man!, they treat the writer Anne Frid de Vries as a she. She writes this, she goes on to say, etc etc. I think this is a point for SGU. Never take anything for granted. However, dear skeptics, I am really a man. Look at the picture, just so that you can be convinced.

While I am making side notes, let me make two more. One is: Perry is right; the VtdK must dissolve itself and a new association against quackery must arise and they must not go and publish the rectification that Mrs. Sickesz is not a quack - because she in fact is. However, and this is the side note, it is not going to help the president of the VtdK. Sickesz not only sued VtdK, but also the president. So even if the association goes bankrupt and from them the rectification or compensation cannot be coerced, from the president it can. And the bankruptcy laws are not very comforting for real people (natuurlijke personen) if they still are as they were when I left the country.

The second side note is on how I think, as a legal professional, the court should have handled such a case. I think that anybody who offers medical services out of the realm of EBM (evidence based medicine) is automatically loading on him or herself the suspicion of quackery. With little extra scrutinizing of the made claims, just as the VtdK did, this person can be called a quack and the quack must show evidence of the contrary if he wants to rid himself of the label. If on the contrary, one must prove quackery, there is almost, if not completely, an impossible task. When no connection with EBM is there in the first place, there is likely to be no study and in particular cases, the inherent claim will likely be that such studies are not valid anyway. In such an approach NOBODY can be called a quack and then the law would rule out a certain opinion as forbidden to be uttered in general which is against the freedom of expression. Hence, since Mrs. Sickesz is outside the realm of EBM and you can look at her claims and see that they are not reliable, then she can be called a quack. Mevr. Sickesz is een kwakzalver!

Thomas Dekker achtste

Gisteren is de tour begonnen met de proloog en zoals beloofd, we gaan deze tour de jonge Thomas Dekker volgen. Na de eerste kleine acht kilometer staat hij in het klassement op de 8e plek op 31 seconden van de leider.

Om te beginnen is dit een zeer goede start. Bij de eerste tien rijden in de proloog is een lekkere binnenkomer. Het plaatst de jonge renner ook bij de betere tijdrijders. Nu wisten we al dat hij een talent in tijdrijden had, maar in de tour is de koers altijd hard. Voeg daarbij de ambiance die totaal anders is dan in andere koersen en je hebt de ingredienten die maken dat gemerkte specialisten opeens door het ijs kunnen zakken, vooral de onervaren deelnemer.

De uitslag brengt Dekker ook op de tweede plaats in het jongerenklassement, een rangschikking waar hij tot de kasnhebbers voor een overwinning gerekend mag worden. Maar: Parijs is nog ver.

Paprika and pumpkin soup

Paprikas (bell peppers of whatever color) are a fine ingredient to many meals. Their peal, however is a bit bitter, and therefore not always what you want in your melange of tastes. The way to peal paprikas something I learned only recently and when used, have a wonderful taste effect, very different from paprika with the skin still on. In order to bring the paprikas into a state where the skin can be pealed off, they need to be burnt in an oven. When the paprika turns black, take it out, put it in a plastic bag and let it cool. Make sure you turn the paprika in the oven to scorch it on all sides. If the heat was not evenly distributed, on the cooler side the paprika is much harder to peal. For the recipe below one must start with burning the paprikas for that takes around one hour, depending on the size, color and oven-heat.

1.5 table spoon olive oil
2 tea spoons turmeric
1 tea spoon ground cardamom
1.5 tea spoon ground coriander
300-500 gram pumpkin cut in small cubes
2 tea spoons rock salt
6 stems of chives
0.5 tea spoon ground ginger
2 bay leaves
6 cloves of garlic, sliced
1.5 liter boiling water
3 pealed green paprikas
1 tea spoon ground cumin
3 table spoons lemon juice

Put a high pan on low heat and pour in one table spoon of olive oil and add one tea spoon of turmeric, half a tea spoon of cardamom and half a tea spoon of ground coriander and stir. When the oil takes on the color of the spices, add the pumpkin and turn up the heat and stir continuously. Add half a tea spoon of salt. Cut the chives in small rings, both the whites and the greens and add to the pan - keep on stirring for five minutes. Add another half a tea spoon of salt, half a tea spoon of turmeric, half a tea spoon of ground ginger and the bay leaves. Stir for five more minutes and simultaneously bring the water to the boil. Throw in the garlic the rest of the oil and the boiling water. Peal the paprikas and cut them in small pieces and add to the soup. Keep simmering for one hour, tasting the soup from time to time. Add salt, cumin, coriander and turmeric as needed. After one hour add the lemon juice.

Jonathan gaat over

Niet alleen Itamar heeft een slotfeest op de kleuterschool gehad. Op vrijdag waren we ook uitgenodigd op de creche bij Jonathan om de grote vakantie in te luiden. En niet alleen Itamar gaat over (sterker nog, hij gaat naar de grote school). Jonathan blijft weliswaar op dezelfde peuterspeulengemeunschap, zoals Freek de Jonge dat ooit noemde, maar hij zal in september verder gaan in een hogere leeftijdsgroep. Dan beginnen we al met voorbereiding voor de kleuterschool Ja, het gaat hard.

Sound seeing tour in Shrinkrapradio

Regular listeners of Shrinkrapradio have had the build up. After a near ten interviews building up to the dream conference, they presumably have been ready to get a theme issue on the conference. Dr. Dave took his microphone and walked around taking audio impressions on the spot and he made it into one episode filled with short interviews.

The not so regulars and especially new listeners to Shrinkrapradio lack the connection to this issue (#98)and I would not want to advice them taking up listening to this episode. And I would advice to David van Nuys, to mix this kind of short material in with the feature interviews.

What the Writing Show does for us

Man writes because he wants to be read -- female company not excepted. Hence, writing is one thing, getting published is the necessary next. I write because I want to and, I guess, I also want to be read. Do I?

In any case, I listen to the Writing Show in order to get all the advice I need about writing and of course, publishing, but mostly I listen in order to be encouraged. Between you and me: I need all the encouragement I can get. The problem with me and the Writing Show is, that no matter how lovely the show is and it is, cross my heart, its effect on me is mostly discouragement.

From what I hear, maybe for writing I have the right make up, but for publishing? No way! The latest show was yet another lethal blow to my belief, hope and will to publish. Paula B interviews writer Jeff DeRego who debunks the myth of publish on demand (POD), reiterates how hard it is to get accepted with agents and major publishers and then, when summarizing what self-publishing means, comes up with nothing better looking.

You know? I think I write, because I want to. If you like to read what I write, please ask me about it. Other then that, I do not want to wager my precious serenity to hunting editors, agents, publishers and last but not least the public. I do not think I need that. I love creating my gems - if they are gems - and I grow to happily leave it at that. Let the gem be a gem for the discoverer.

Greg Lemond

Somehow there is a tendency to root for the underdog. Somehow, at least I, am most of the time looking at the Tour de France and waiting, in vain, for the favorite to collapse. The time that the one I am rooting for is coming from behind and snatches victory is extremely rare. It did happen though in 1989 with the most dramatic conclusion of the tour ever.

By exception, the last stage of the tour was a time trial, not a normal stage. We went into the time trial with Laurent Fignon as the number one with a 50 second lead on Greg Lemond. Fignon was a great time trialer, but had lost around half a minute to Lemond in similar trials earlier. So for the fans of Lemond (I was one of them) there was a glint of hope.

Greg was not just coming from behind in this stage, he was also coming from behind after having been seriously hurt in a hunting accident and also after having lost half his team during this tour. But none of this stopped him any more. In this last stage it was just between him and Fignon and he could defeat him, the question was only, by how large a margin.

As it goes with time trials, the first in the classement, finishes last and so, while Lemond had already finished, we were looking at Fignon running to the line with the seconds ticking away. It was close and in the end only 8 seconds separated the two. 8 seconds for Lemond to win the tour.

Is it because of this that I kept on thinking of Greg as the most sympathetic of champions? I hope to think not. This feat was heroic; what makes Greg sympathetic is his personality.

Opnieuw Niko Koffeman

Eerder heb ik geleden onder een interview met Koffeman bij de VPRO. Nu is er een interview te beluisteren met Martin Simek. Deze keer was het niet zo tenenkrommend, al loop ik er niet mee weg.

Martin maakte het Koffeman niet moeilijk, zodat de teflon op zijn ziel minder opviel, maar het blijft zo dat alles wat hij vertelt een groot, heldhaftig feest is. Zo kwam kleine Niko op voor buitenbeentjes op het schoolplein toen hij nog een jongetje was. Dat komt door het mededogen dat hij van zijn adventistische ouders heeft meegekregen. Gelukkig was hij zelf geen buitenbeentje, zodat dat allemaal goed kon. Is een jochie dat op zaterdag naar de kerk gaat en geen vlees eet geen buitenbeentje? Toch wel, maar kleine Niko was al populair.

Misschien was hij toen ook al zo bewust hoe hij overkomt. Misschien kon hij zichzelf toen ook al als een feilloze gozer presenteren. Ik word vreselijk kriegel van die man, maar het zal wel aan mij liggen. Misschien is hij helemaal niet nep en krijg je hem nog best aardig te kennen. Luister zelf.

Oordeel zelf of er tussen de cliche's en de prachtige, succesvolle en positieve vertelsels nog iets te ontdekken is dat het gevoel van aanraking, hart en dromen geeft. Aan Martin zal het niet liggen. Eerst dacht hij met een idealist van doen te hebben en roept vervolgens uit: 'oh maar eigenlijk bent u een revolutionair!'

Haniyeh stages a show

This picture is all over the media this morning. I find it rather sickening. The subtext of the pic is that Haniyeh sort of personally rescued Alan Johnston. And I doubt that. I can't tell the group that abducted the BBC reporter from any Hamas cell, but that is hard to dissect from here anyway. Nevertheless, even if we suppose Haniyeh has nothing to do with it and was in some way instrumental in Alan's release, the big smiles are just too sweet for my taste. It looks like a politician stealing a picture with a sports champion on all accounts.

On a side note, Fatah is not so happy with the media swirl Haniyeh makes here either.

Yasser Abd Rabbo said Wednesday that Hamas' release of the Briton, held in Gaza for nearly four months, from the custody of militant group Army of Islam, had been staged, as the two groups were in league with each other. He said Hamas staged the rescue in order to "appear as if [Hamas] respects international law."

"We're watching a movie, where the thieves in Gaza fall out and one of them claims to be honest and brave, and the other is the bad guy. This Hamas game fools no one," Rabbo said.

Sour grapes from Abbas? The pot and the kettle? Well, Haniyeh certainly shows being savvy at showing himself to the international public. Where is Joris Luyendijk who said the Palestinians were no good at that?

Laurence Westreich - addicts' relatives

In the latest edition of Wise Counsel podcast Dr. David van Nuys speaks with Laurence Westreich who is a psychiatrist specialized in the treatment of addicts. The subject of the discussion is mainly the practical advice Dr. Westreich has for the relatives of addicts. How to detect addiction, how to find the right treatment and how to get the addicted relative to take up and continue the treatment.

The podcast is short and to the point. It makes for great listening, but if you are particularly interested in the topic, you may want to keep a pen and pad in short reach for taking notes for Dr. Westreich shoots the practical advice fast and it is numerous. In broad terms he encourages anyone who is involved in the treatment of addictions to be optimistic and persevering. He also seems to advocate a multi-faceted aproach, supporting psycho-therapy as well as group-therapy, twelve step programs and medication. On the subject of medication, Dr. Van Nuys asks a question I think is inspired by an earlier podcast of his in the Shrinkrapradio series where he interviewed Dr. Sinclair, who has developed a medication for addiction. Dr. Westreich admits there are good medicines, but would rather not leave out the psycho-therapy and agrees with Dr. Van Nuys that with medicine there is always the danger of making the addict move from the addiction in one substance to another.

On the subject of addiction in a broader sense, addictions that are not to a substance, but rather to things like gambling, gaming, TV or the internet, Dr. Westreich is a bit hesitant to regard these addictions as the same, but admits that there are found similarities. His experience though is mostly with substance addiction.

החלטת מזוז בעניין משה הקצב

הריצות המטורפות לבג"צ, המאבק למי יש יותר כסף להשיג עו"ד יותר חזק, הציפיה שמישהו בעמדה חזקה כמו נשיא בית משפט עליון (רצוי עם שרביט וזקן ארוך לבן) או יועץ משפטי לממשלה (חכם ורצוי גם שרירי) יגאל אותנו מכל התלאות, יצור עולם צודק ויצבע אותו בצבעים טובים יותר מעידים כאלף אלפי עדים כי עייפנו ואנחנו זועקים לעזרה. נמאס לנו מהתחושה של חברה עם הרבה ערכים שנרמסים ברגל גסה, שהדת בה קיבלה מונופול על המוסר ושהרוב בה לא לוקח אחריות על חייו, על חינוך ילדיו, על זהותו הלא דתית, תחושה של קורבן שמוכה כלכלית, מלחמתית ועוד ועוד! ולכן, מגיע לו לפחות שבבית פנימה רחוק מכל העוולות והצרות יהיה מישהו אחר שיעשה סדר, שיעניש את האשמים ושאנחנו נוכל להמשיך בתפקידים שלנו, בריצה אחרי כסף וטרדות היום יום. אבל מה לעשות והמציאות בה בחרנו כאנשים שאינם מאמינים בהתערבות של כוחות עליונים בחיינו משמעה גם בחירה של לקחת את חיינו במו ידנו ולעשות את העבודה בעצמנו.

למערכת המשפטית מגבלות בהיותה בבסיסה מערכת טכנית כשעו"ד 'טובים' הם אלה שמגלים את הפרצות שעדיין לא נסתמו או שמנצחים במרוץ על כמות או העדר ראיות. אפשר להתווכח עם הסגנון של מזוז אבל ברמה המשפטית, ומכאן גם העניין המוגבל שלי בה, התשובה תפול תמיד על עניין טכני, כמות ראיות, איזון אנטרסים בסבירות ומידתיות כזו או אחרת. הכח האדיר והמוגזם והציפיות שיש לנו מהמערכת הזו מקשה עליה לעשות את העבודה לשמה נועדה ולא משחרר אותנו מאחריות על חיינו. הטענה שאם העניין לא יסתיים בבית משפט עם גזר דין וגינוי חמור משמעה שהעוול החברתי לא יתוקן – מעוותת, מביאה לייאוש ורפיון ידיים ולתפיסת החברה האזרחית כגוש חלש וקורבני הזקוק רחמנא ליצלן למנהיגות חזקה והחלטית שתעשה עבורו את המלאכה. במקום לומר שאבד לנו האמון במערכת המשפטית אני מציעה לומר שהאופציה המשפטית צריכה לחזור למידותיה הנכונות כאופציה אחת מתוך אופציות חשובות אחרות. יש מקום לדרוש מנבחרי הציבור, פוליטיקאים שיחזרו לעשות המלאכה המקורית שלשמה הם נבחרו - וינהיגו, מאנשי חינוך מכל הזרמים והפלגים שיזמו דיון ולימוד ויפיצו ויטמיעו ערכים, מהוגי דעות שונות ומעמיקות שישמיעו קולם בעת הזו ויתרמו להובלה רוחנית, ערכית ופלורליסטית, מאנשי תקשורת שיהיו מקצועיים ואמינים ומאיתנו בתור אזרחים, הורים, חברים ובני אדם בחברה שאכפת להם לקיים בכל יום את דברי הילל הזקן ש'מה ששנוא עליך לא תעשה לחברך'.